’t Is een eeste klas charmeur de la Belgiek!’
Da was moeder eur zwierige repliek.
Met ‘t viengertje in de lucht,
’t was gelik u klucht.
Je rolde met zien ogen
en bleef onbewogen.
Wils droenktie van zien pientje
en pakte tons zien boormasjientje.
’t Is geweten datie kostte sjotten
en nie allene vo te ravotten.
’t Zat em in de kieten
en je was nie schuw,
vo derin te bieten.
Je makte goals,
ze plakten in de netten.
Af en toe stoentie zelfs uki,
in de gazetten.
’t Was ip den bilk Van Edgard De Smedt,
in twidde klasse wast dolle pret.
Van eeste klasse mocht ie ook proeven…
met in zijn nekke de concurrentie,
ook met under troeven.
Cercle was met de lepel meegegeven.
Mo da viel nogal vele, uki tegen.
Vo da we ’t wisten,
keken we te diepe in ’t sop,
en an we ’s anderendaags den erteklop.
't Is spietig da voadertje
’t nie mè mag beleven.
De groene kommen van diepe
en ze zien were herrezen.
Den Here ist wies,
tis zeker gin kattepies.
Oe da ze goan én bluven sjotten,
en tons nog uki…
die blauwe afmotten!
Ik meugen da zeggen,
want tis moar u spel.
Oet junder moar in
en tis ol wel!
Verwondering.
Bewondering.
Vertelle het voort,
dat van die Vereniging,
ziewe ’t akkoord?
Dichten en rijmen
over voetballerij.
Helpt met ‘t sussen
van verdriet en averij.
Papa, ik wil je zo graag,
nog eens dicht bij mij.
Philemon Desmaele
23/11/1936 – 28/01/2020