Met dikke traandruppels
Moe en neergelegen
Sla je vuisten naar m'n woorden
die te vroeg
en te lang bij mij gehouden zijn
Geef ze
Ik vang en wrijf ze weer
Tot open
Toon je de rimpels op de mijne
Dan...
Weet je?
Vuisten kunnen niets
Vasthouden dat wat warm
Kan je mij weer vasthouden?
Zijn we samen weer open
En knijp niet je vingers in je handpalmen
maar leg ze in de mijne.