Het Roze-Bril-Defect
Mijn foto prijkt op plaatsen op het wereldwijde web waar ik het vroeger nooit verwacht had. Ik heb ze er zelf gezet. Inclusief leeftijd, lengte en de antwoord op de vraag of ik wel een kinderwens heb.
Ben ik een roker? Gelovig? Zo ja, welk merk? Van geloof?
En andere vragen, onbeantwoord.
Wat verwacht ik van een relatie?Vul dit veld in. Maak uw profiel compleet. U bent er bijna! – Ja ja, ok.
Ik ben het zoveelste vakje tussen een zoo van vakjes die maar al te graag ten prooi willen vallen voor liefde. We hebben er allemaal gewillig voor gekozen en gaan – zo blijkt – verleidelijk lachend een happy ending-leven tegemoet. Dat hopen we toch.
Ik daarentegen, kijk op mijn twintigersleeftijd terug op welgeteld 2 kapotgesprongen relaties, waarvan 0 met volle enthousiasme – of verliefdheid – zijn aangegaan.
0 is de hoeveelheid gelukzalige momenten die ik met deze mensen heb beleefd.Ontelbaar de keren dat ik op de rand van bevrijding van hen stond en het alsnog uitstelde.
3 jaar ertussen, voorwaardelijk vrij.
De “liefde”, al zou ik het niet zo mogen noemen, ervoer ik als een benauwend cachot.
Ik begon te denken dat de voorraad Roze Brillen, waarvan iedereen (of zo leek het toch) één bij de geboorte was toegestopt, tot op de bodem was uitgekamd op het moment dat ik naar buiten kwam.
Of de mijne heeft maar één keer gemarcheerd, maar door het teveel aan energie hadden mijn batterijen het al opgegeven na één flikkering. En ben ik hem daarna verloren.
Het is misschien niet toevallig dat ik me nu na alweer 3 jaar me op het spelersveld der liefde begeef.
Met enig verschil dat eenzaamheid me nu zo vertrouwd is geworden dat ik er misschien wel niet meer van wil scheiden.
Taboe zijn degenen die de woorden “Forever Alone” grappend in de mond nemen en er de tranen niet van inzien.
Ik kan me niet behelpen om het meer en meer ook zo te voelen.
En toch, daar sta ik dan. In mijn vakje tussen duizenden andere hoopvolle vakjes, wachtend op een andere soort vrijheid die me nog altijd vreemd is.
Op mijn Roze Bril die ze dan toch nog hebben teruggevonden.
Bron: https://inkognitoweb.wordpress.com
