Waar denk je aan?
Aan de bloem die je nog even zag meevliegen
met de vlinder die hem verliet?
Aan de zeilboot die je aan de horizon zag wegvaren
als een streling over water?
Aan de lantaarnpaal die 's avonds aarzelend
zijn gezicht voor jou ontstak?
Waar denk je aan?
Denk je aan de kus die langzaam over je lichaam uitdeinde?
Er klonk toen in jou wilde zigeunermuziek onder het licht van de maan.
Denk je aan de twee geliefden uit die film die je zo raakte?
Aan de man en de vrouw die de liefde bedreven alleen maar
door elkaar aan te kijken terwijl ze zacht wiegend
elkaar op de heupen bleven werken.
Waar denk je aan?
Aan de absurde zeldzaamheid van het leven in dit deel van het heelal?
Aan iets uit je kindertijd, een verre schittering in je geheugen?
Aan de tijd die vlekken schildert op je huid?
Aan alles waar je niet meer in gelooft?
Aan alles waar je nog steeds naar verlangt?
Waar denk je aan?
Wát zeg je? Je spreekt zo stil ...
Ik ook, ik denk ook al lang niet meer aan jou.
Deze tekst is geïnspireerd op 'Tu penses à quoi', een chanson van Léo Ferré.
Een bijzonder ontroerende vertolking van dit lied valt via deze link te bekijken: https://www.youtube.com/watch?v=Lf5it-Yyt4Y