Waarom staat er 140 000 euro op mijn rekening?

140 000 euro op mijn rekening. Dat beeld ik mezelf elke dag in. En ik VOEL hoe het zou zijn als ik ze zou hebben. En wat ik er allemaal mee zou doen. Investeren in mezelf, ons huis, sparen voor later en de kids, leuke reizen ondernemen en last but not least geven aan goede doelen. Voorlopig blijft het nog bij dat bedrag min een paar nulletjes. Hier komt verandering in! Ik weet het, ik voel en geloof het en ik leg je uit waarom. Ken je dat gevoel, dat er telkens wanneer jij je rekening opent, een knoop in je maag zit, of een vervelende kriebel, omdat je eigenlijk niet wilt weten hoeveel erop staat? En dat het dan ook dreigt tegen te vallen? Die hoeveelheid geld waarover je beschikt? Dat er heel veel cijfers op je rekening staan, maar dat daar overal een ‘min’ voorstaat wat betekent dat het er af is gegaan in plaats van erbij gekomen? Soms moet je zelfs echt zoeken naar een ‘plusgetal’. Yep. Ik ben dat beu. Al lang trouwens. Ik vond het echt niet leuk meer dat ik telkens ik eens durfde te piepen, dat het dan altijd tegenstak. Dat het dan altijd ‘te weinig’ was naar mijn zin. En dat ik bij mezelf de overtuiging gekweekt had dat elke aankoop die ik deed, hoe klein ook, gewikt en gewogen moest worden. Alles behalve moeiteloos dus. Ik heb mezelf dan ook een ‘handshake’ gegeven en gezworen dat ik daar verandering in zou brengen. Ik geloof en vertrouw in de Universele Wet van aantrekkingskracht. Ik geloof dus helemaal en ècht voor de volle 100% procent dat ik mijn eigen leven vorm geef. Kort door de bocht, want daar gaat het vandaag over, bepaal ik dus ook helemaal zèlf wat er (wel of niet) op mijn rekening staat. Tot voor kort geloofde ik dat er altijd maar een beetje zou opstaan, wat ook was uiteraard (in die richting was ik er al zeker van dat de wet werkt: wat ik denk wordt waarheid). Maar ik geloof dus NU dat ik ook kan creëren dat er een overvloed aan geld op mijn rekening staat! Wat ik op mijn rekening wil, dat is voor mij klaar en duidelijk. HOE het erop zal komen te staan: voorlopig zeg ik daarop: Joost mag het weten. MAAR!!! Ik ben er zeker van dat de Wet ook in deze richting werkt en dat dit dus vanaf nu mijn waarheid is. Ik visualiseer mij daarom dus DAGELIJKS dat er een overvloed aan geld op mijn rekening staat. Dat ik altijd meer dan genoeg zal hebben. Wèg met de oude overtuiging (die al dateert in mijn familie van grootvaderstijd) dat we nooit tekort zullen komen maar ook nooit veel zullen hebben. Ik heb dat altijd geloofd, maar nu niet meer. Ik vind dat ik het méér dan waard ben om een financieel moeiteloos leven te leiden. Om zonder zorgen door het leven te gaan. Om in vrijheid mooie kledij te kunnen kopen en mooie gordijnen voor de kids hun kamers. En daarom geloof ik, vertrouw ik, dag na dag, dat alles loopt zoals gepland en dat ik mooie stappen aan het zetten ben naar God-weet-waar. Ik kan enkel de volgende stap zetten die zich aandient, de uitkomst is voor mij niet zichtbaar, maar zo hoort het. En dat ik door dit te doen mijn financiële vrijheid creëer. Wat ik hieraan zeker nog wens toe te voegen is het volgende. Ik HOU met hart en ziel van wat ik doe. Van deze teksten schrijven, van lezen, van verhalen verzinnen met de titel ‘Het bos van Dachtiketnie’ (wat ik gisterenavond als groot wonder zomaar uit mijn vingers toverde, ik voel me zo vervuld en heerlijk gelukkig dat ik dit heb mogen schrijven, het verschijnt nog en dan kan je ‘t lezen), van aan kinderen (voorlopig de mijne) leren hoe ze hun gedachten op een positieve manier kunnen gebruiken en hoe ze naar hun hart kunnen luisteren. En als… als ik hiermee geen sikkepit zou gaan verdienen, dan is het nog goed. Het gaat me in deze niet om het geld. Het gaat me om wat ik te doen heb. En dat is deze boodschapjes delen. Het verspreiden vind ik belangrijk, omdat ik voel in elke cel, dat ik dit te doen heb. Er geld mee verdienen is een leuke ‘bijkomstigheid’, laten we het zo zeggen. Maar buiten dit, vind ik wèl dat ik (en iedere andere mens hier op aarde trouwens hè), het zoooo waard ben om puur vanuit zichzelf gelukkig te zijn (en dat bèn ik, nu al, zonder voorlopig die 140 000 op mijn rekening en die gordijnen aan de muur) en om in overvloed (op alle vlakken van het leven) te leven. Voel ik me anders wanneer ik me een leven voorstel met die 140 000? Nee. Ik voel me krak hetzelfde als nu. Even gelukkig eigenlijk. Alleen heb ik dan gewoon meer geld. En zo hoort het. Mijn doel is dit. Hier en nu. Elke letter die ik typ. En dat geld mag. Dat maakt het gewoon wat makkelijker om mijn missie te leven. Dan kan ik investeren in mezelf en mijn boodschappen (niet die van de Colruyt, maar mijn schrijfsels natuurlijk). Ik geef èn ontvang met liefde. And So Be It.