Hier de seconden voelen wegtikken,
hakken galmen door holle gangen.
Neonlampen dwars door mijn gedachten.
Hier leidt de tijd een eigen leven,
alles speelt zich sluipend af. Vertraagde
beelden in de film van ons leven.
Hier lig jij alleen door witte muren
van mij gescheiden. Ver verwijderd
van zomerdagen en gevulde klaslokalen.
Hier ligt ons lot in handen van groene
jassen. Maskers lachen vreugdeloos,
ze proberen ons gerust te stellen.
Hier tellen wij seconden op vingers
van gevouwen handen. We wachten
tot deuren openzwaaien en wij elkaar
kunnen omarmen.