er hing een zware mist
de verte oogt lichtgrijs en kil
waar ik ook was
het niet eens wist
of het zels niet eens weten wil
ik zie lichtjes opduiken
groepjes in fluo kleuren
de dag die wil ontluiken
het lijkt niet te gebeuren
de nevel blijft laag hangen
geraak er niet eens door
maar word erdoor bevangen
en zo bewust
het zijn verloor
ik lijk wel in de hemel
of wacht
eerder de hel
voel ochtendspits gewemel
hoor plots rondomrond luid gebel
en schrik op uit gedachten
alsof ik niet echt verder wil
sta voor groen licht te wachten
de lucht lichtgrijs
nog even kil