Wat doe ik hier? Negen uur smorgens in een kamer. De wind slaagt tegen de lamellen. Ik hoor de palmen van de bomen rustig bewegen. Waar ben ik.
Oké ik heb mijn telefoon, portefeuille, en ik blijk intact te zijn. Doet me denken aan the hangover maar dan echt.
Echt wat doe ik hier. Oké wat ik weet is dat ik in Ibiza ben. Ik wandel de kamer uit en besef dat ik niet zo helder ben. Mijn hoofd begint zachtjes te bonzen en mijn handen te trillen. De palmbomen zijn zoals ik ze voorstelde in de kamer. Zand tussen mijn tenen. Warm zand, het moet al tegen de middag zijn. Geen auto's geen fietsen. Geen mensen. Mijn hotel is in Es cana dus taxi nemen naar daar kan niet zo duur zijn. Maar ik ben op vakantie dus besluit om te zien waar ik ben. Ik wandel van het strand naar de straat. Zeker niet de mooiste wijk waar ik ben. Verlaten, onverzorgd, depressief. Het is warm, ik had me voorgehouden om niet meer te klagen. Zelf al zoiets klein te denken als het is warm is iets wat ik niet hoef te doen. Een bevestiging dat mijn ego vind dat het warm is. Iets waar ik niets aan heb want het is warm. Oké terug naar de straten, in het nu. Hey Dimitri, how is it going? Fine thanks .. Hmm iemand dat mij kent, dat is goed. Na een tiental minuten praten met mijn vriend die mij kent en weet me te vertellen dat ik lekker dronken was en opstap was met zijn mensen. Op dit moment weet ik zijn naam nog niet. We waren iets te sociaal bezig om even zijn naam te vragen.
Bob neemt me terug mee naar het strand. Blijkbaar zit de klik van gisteren daar. Knuffels en high fives van de goede vrienden van gisteren die ik geen van allemaal bij voornaam kan benoemen. Ik besluit om gewoon mee te surfen op de golf van goede vibes en praatjes maken. Hoelaat is het? Juist maakt niet uit. Zoiets banaal als hoe laat het is maakt op vakantie niet uit. Geen afspraken geen verplichtingen. Dus terug naar het nu. Een rum cola voor ontbijt kan er wel bij. Zonnecrème factor 10 want ik heb al een kleurtje. Een tripje met een bananenboot, misschien ook niet want ik ben te wantrouwig om mijn shit achter te laten op het strand. Het komt door de vorige keer in Ibiza. Toen werd er veel stuff gestolen op het strand. Wantrouwig. Ik heb het zelfde gevoel als ik snachts een taxi neem. Dan hoor je die taxi chauffeurs in het Spaans door de walkie praten en dan denk ik. Oké hij rijdt ergens naartoe waar vijf man staat te wachten en ik kan alles afgeven. Inclusief mijn schoenen want die zijn wel cool. Terug naar het nu. Het is niet gemakkelijk om in het nu te zijn. Ik verdwaal snel in mijn hoofd met gedachten, verleden en toekomst door elkaar. Scenario's over werk over eten over taxichauffeurs. Terug naar het nu. Het nu betekent voor mij. Alles observeren zonder een gedachte bij het observeren te hebben. Ik kijk naar een stoel en ik denk niet na over wat voor type stoel het is wat voor kleur wat voor vorm. Het is een stoel zonder iets daar over te denken of herinneringen bij te halen. De stoel is hier, de stoel is nu. Op het strand beginnen mijn vrienden met deftig te drinken. Ik hang mee aan op de vibe van rum cola's en rum cola's. Plannen worden gemaakt, telefoon nummers opgeschreven. Een nachtje stappen zonder zorgen en wakker worden in een kamer waar de wind slaat tegen de lamellen en de palmen zoeven in de wind.