... ik zal je niet opeten, zei hij
of misschien wel, naar dan heel voorzichtig
je oplikken als een ijsje
langzaam en aandachtig
de mucosa van mijn mond verzadigen
met jouw aroma, je beendertjes
als een xylofoon langs mijn adamsappel
wanneer ik je krachtig doorslik
naar de donkere holten van mijn maag
waar je verteerd wordt door mijn liefde
je moet niet bang zijn, alleen een beetje oppassen
het begint met een kus
en je weet niet waar het eindigt