Mijn lichaam bestaat uit een hoofd
dat mijn voeten niet kan zien want
Mijn hoofd zit in de wolken,
mijn voeten blijven op de grond.
Donkere donder slaat me om de oren
Ik wordt in het zand vastgezogen.
De wolken vullen zich met regen,
Door de grond zak ik naar beneden.
Ik voel de wind niet
die aan mijn ledematen trekt.
Ik zie dat de mist niet
van voor mijn ogen trekt.
Ik kan me niet bewegen.
Ik kan me niet verstaan.
Probeer voortdurend te leven
in een wegzinkend bestaan.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.