13 uur viel me zwaar. Zo hevig dat ik mijn schrijven nodig had.
17 uur, moe, maar al kleine momenten van warmte.
23 uur, geschrokken van gelach en dit .. komende van mezelf.
Blijdschap misschien?
Wat brengt nu de nacht?
Ik droom over het 23 uur gevoel, maar alstublieft laat het weer niet 13 uur worden.