De bergen, ze kijken en zwijgen
wind geeft hun onbewogen
stilte taal
Zie, je wordt gedragen
een oceaan van eeuwigheid voert je voort
jou wordt water aangereikt
Geen van alle einden zal je sterven
hier zegeviert leven
wat dood leek, golft
grenzeloos
door steen zand en bloed
Een ogenblik ben je
een rimpeling
spoorloos