Vandaag was er enkel wachtende stilte
Ze zat verscholen in de luwte
In de koude ochtendkilte
Er waren geen vragen
Geen antwoorden
Vandaag was er een hangende zwaarte
Eenzaam en verloren
Vandaag was ze haast onhoorbaar zacht
Ze sprak in het ruisen van bladeren
Het fluiten van vogels
In elke bocht
Ze was tactvol en maakte zich klein
Alsof ze voelde dat ik ruimte zocht