Eeuwigdurend krekelgeknerp
Van bij het ochtendgloren
Je bois mon café (crème)
Nous buvons notre café
Onder een veelbelovende loden zon
Met paarse lavendelrandjes
Lome voorzichtige gesprekken
Over wat geweest is
Over gemis en veel zorg en het altijd maar doorgaand afscheid
Bedankt aan die beschermengel
We zijn er nog, samen in een kleine paarse krekelbubbel
Even apart, even warm en veilig, even door elkaar gedragen
Verbonden, voor altijd
Zoals de krekels
(juli 2020)