Zon

30 nov 2016 · 2 keer gelezen · 0 keer geliket

Witte plastic zakken markeren
lege kamers. Hier poetsen ze morgen
verdriet van fraai geverfde wanden.

In deze wereld gelden nieuwe
wetmatigheden. Onbewust
leer ik ze uit het hoofd.

Routine verdooft de pijn
een beetje - herhaling
legt gedachten aan banden.

Door het raam vlijt de zon
zich in laagjes winter neer:
zij omrandt onze wereld.

Verzacht haar niet.

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

30 nov 2016 · 2 keer gelezen · 0 keer geliket