er zijn zo van die dagen
je moet het me niet vragen
dat ik slentersluimer
langs voortuinen en hagen
tot ik terug ben in mijn kooi
met beelden in bokalen
en dan plots weer
jouw huid mag voelen
jouw lach kan zien
om mijn domme woorden en
gebaren
(voor meer van mijn schrijfsels, zie : www.lucschrijft.be