Brief aan moeder en medebewoners WZC Cleo
Dag moeder
Zit je goed?
Niet te warm? Niet te koud?
Heb je het al gezien? Al stilletjes gemerkt?
Het is weer lente. Die is er weer vanzelf gekomen.
Merk je het aan het licht? Het is langer licht.
Of merk je het aan de bomen?
Die hebben nu nog niet veel bladeren, maar al wel kleine knopjes.
Of heb je de bloesem gezien? En hier en daar eerste bloemen?
Overal komt weer leven in. Alles groeit weer. Alsof een jaar begint.
Wij mensen zeggen dat ook wel van mekaar: hoeveel lentes heeft die? En die?
En dan bedoelen we jaren.
Lente is leven. Leve de lente.
Er was eens een Flandria-boot. Je weet wel van die boten die op de Schelde varen. En één van die boten was de “Festina Lente”.
Het was een boot die vaarde, maar ook een boot waarop men feesten en recepties hield.
En die feestboot was dus de “Festina Lente”.
Weet je wat dat betekent “Festina Lente”?
“Haast je langzaam”.
Dat is toch mooi: haast je langzaam.
Dat is in het leven zo, het gaat allemaal snel, maar hier in Cleo haasten we ons langzaam.
Zodat we kunnen kijken naar de bomen en de wolken,
die lijken stil te staan, maar als je lang zaam kijkt, bewegen ze.
Dus kijk naar die frisse lente, want voor je het weet zitten we in de hete zomer.
Tot morgen,
Tony
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.