zoutvlakte

Wim V
24 okt. 2016 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket
  zondag      het zoutvat is leeg en de winkel is toe    de aardappel smaakt naar zetmeel    
je pruilt met een schuin hoofd en ik ga al naar de vlakte    waar ooit een zoutmeer was is nu een bleke egale korst    
je kan hier sneller dan een gazelle fietsen    of zacht landen met een ruimteveer     
en dan komt de regen die snel zinkt.   de mineralen oplost, mijn sporen uitwist   bijna verdwaal ik. de vlakte is omringd door melde   daar kan ik niet op teren. dat is voer voor het vee  

in een wijde vlakte zie je hoe bol de aarde is   de omringende bergen zweven op een horizon   de laatste flamingo broedt er op een verloren ei   een maand later keer ik terug met de buit  

je kniest nog aan tafel   voor jou een aardappel met schimmeldons   ik stort er een zak zout overheen

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

Wim V
24 okt. 2016 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket