Een jaar geen baan,
wel werk,
maar geen gezwem,
geen ongerepte duik
tenzij twee keer in zalig Boekenberg.
De dochter uit: 'Ik wil erin,
ik wil het water voelen.'
'k Begrijp wat ze bedoelen,
die kinderen:
de sfeer, de geur,
het vrij gevoel.
Daar gaan we dus
zij en ik
reserveren voor een prik
-je moet nu overal -
en dan hoera
een slot
een spot in art-deco.
Eerst scannen, oef geen koorts,
de trap op, schoenen uit,
snel binnen in de hal en kijk
daar zit hij,
veert zelfs recht,
spreidt zijn armen wijd:
'Liesbeth, Astrid, zo lang geleden!'
Ja, een jaar is traag vergleden.
Een kleedkot en een douche later
geraken we aan de prater,
ook dat is hij.
Bewaker van het Veldstraatbad,
steeds vriendelijk, tevens kordaat
en dat de muziek zachtjes staat
in stille evergreen.
'Echt blij u weer te zien!'
De badmeester en hop'lijk dra
elkeen weer boven water.