08/05: 'Golven' van Els Van Haute
Tine Bergen schrijft fictie en non-fictie voor kinderen, jongeren en volwassenen. Waarom mensen doen wat ze doen is de vraag die ze in al haar verhalen probeert te beantwoorden. Tine heeft daarbij een voorliefde voor spannende verhalen met een stevige psychologische bodem. ‘Vissen praten niet’ stond op de shortlist van de Hercule Poirotprijs in 2019. Eind mei verschijnt haar nieuwste thriller: ‘Wat je weten moet’.
Ze zeggen wel eens dat je twee soorten schrijvers hebt: de schrijvers die vertrekken van het personage en de schrijvers die vertrekken van de plot. Tine vertrekt heel graag van de plot en toont je met plezier hoe zij dat aanpakt in de cursus plot en plotwendingen in juni in Leuven.
Tine Bergen tipt deze week 'Golven' van Els Van Haute.
"Het waren de eerste zinnen die maakten dat ik bleef hangen bij ‘Golven’:
"Rot toch op
met je kampvuur,
je surfboard,
je verbondenheid"
Poezie is emotie en hier spreekt zo veel emotie uit. Ik moest wel verder lezen. Ik hou van beelden die maken dat je in een situatie stapt, dat je haast automatisch denkt: ja, zo is het. Dàt gevoel, dat heb ik ook.
Dat gevoel kreeg ik bij het stuk over de paddotrip. "En dat jij dan op me / past, tegen de lijken / in mijn kast. " Wie wil dat niet? En willen we niet allemaal iemand in ons leven die weet dat we bang zijn als we boos zijn Iemand die ons echt ziet en kent. En (toch) blijft.
De emotie achter de tekst is zo aanwezig, zo echt, dat komt vanzelf binnen. De rake zinnen en beelden hameren het vervolgens helemaal vast. Af en toe zou de tekst voor mij iets korter mogen. Ik denk dat indikken hier ook betekent dat alles nog straffer wordt. Maar dat komt nog, daar ben ik van overtuigd."
