08/03: 'De vergeelde brief' van Fatiha Berrazi
Loeke Vanhoutteghem is woordkunstenaar. Van gedichten over lied- en theaterteksten tot uitdagende slam poetry, ze beoefent veel verschillende genres. In 2020 en 2021 werd ze respectievelijk West-Vlaams en Gents Kampioen Poetry Slam. Onlangs stond Loeke met haar slamteksten in het voorprogramma van De Dolfijntjes, de band rond acteurs Wim Opbrouck en Wim Willaert. Ze is ook verbonden aan het Letterzetter-collectief (het stadsdichterschap in Kortrijk), dat je van 17 tot 19 maart aan het werk kan zien tijdens het Memento Woordkunstfestival. Loeke brengt er op 18 maart haar eigen slamteksten.
Loeke Vanhoutteghem tipt deze week 'De vergeelde brief' van Fatiha Berrazi.
"De vergeelde brief is een raadselachtig sferisch gedicht, dat raakt aan grote thema’s als liefde en existentie zonder ze te benoemen. Hoewel de vorm duidelijk die van een gedicht is, worden de personages bij naam genoemd. Als lezer volgen we Fawad en Lila doorheen vergelijkingen en metaforen tot ‘in een open huis in Kaboel’. De expliciete benaming van de personages en de stad zorgt ervoor dat ik de ontwikkelingen in de tekst wil ontrafelen als ging het hier om een prozaïsche tekst. Dat is echter moeilijk want Fawad en Lila’s verhaal laat zich niet vangen. Integendeel, het hint naar het sublieme in passages als ‘een ultieme dans’, het koppel als truffel en eik of de engel t.o.v. het vallen van vogels. Hoewel het gedicht lijkt te putten uit poëtisch (of lyrische) traditie, verrassen de laatste regels met eigentijdse woorden als ‘gentleman’ en ‘zooikoorts’.
En dan is er nog de titel. Nergens verwijst de tekst naar het schrijven of het ontvangen van een brief. Als het papier vergeeld is, hoe ver in het verleden werd de brief geopend en door wie? Is de brief kwijt geraakt in het huis van een ontvanger met verzamelwoede (zooikoorts)? Samen met de subtiele omschakeling naar de verleden tijd aan het einde van het gedicht zorgt de titel ervoor dat het verstrijken van tijd gethematiseerd wordt. De schrijver bouwt hiermee een spanningsboog op tussen de eerste en de laatste regels van het gedicht.
Dit gedicht laat een indruk op me na omdat ik het meerdere malen wil herlezen. Ik hou van gedichten die verschillende analyses of lezingen toelaten. Voor mij is dit gedicht een spel van mogelijke betekenissen en gelaagdheden die meer zeggen of het leven dan op het eerste zicht duidelijk is."
copy foto: Damon De Backer
