Tip van de week

10/09: 'De bierkaartjes' van Rudi Lavreysen

Kenneth Swaenen is een Antwerps dichter en schrijfdocent. Op Gedichtendag 2021
won hij de tweede editie van de Zeef Poëzieprijs en bijgevolg verscheen later dat jaar zijn
debuutbundel ‘Witte dwergen’ bij Uitgeverij De Zeef. Voor Poëzieweek 2025 schreef hij in
samenwerking met Poëziecentrum een inspiratiegids Poëzie voor Anderstaligen. Zijn tweede bundel ‘Blos’ is nu verkrijgbaar.


Kenneth Swaenen
tipt deze week 'De bierkaartjes' van Rudi Lavreysen

"Rudi slaagt er voor mij in om met een korte scène die zich afspeelt in een café of koffiebar, een diep gevoel van ontreddering op te roepen. Dat doet hij door generaties tegenover elkaar te plaatsen, die bovendien een spanningsveld in zich lijken te dragen: jonge zestigers, een rockband voor zijn tijd. De schrijver speelt goed met contrasten door daarnaast ook de spie te laten onderdoen voor de bierkaartjes. Ik zie er ook een kleine vingerwijzing in naar de wegwerpmaatschappij, maar evenzeer naar het lege verwijt dat het vroeger toch zoveel beter was.

Het eerste koppel contrasteert dan weer met het tweede koppel, waarvan de helft een oudere vrouw de straat over helpt. Het werpt bij mij enkele vragen op. Gaat het hier om een spontane handeling of gebeurt dit met regelmaat? Wie heeft deze dame afgezet op de parking? Het lijkt erop dat dit gedeelte een tegengewicht vormt voor de spanning daarvoor, en die in zekere zin oplost. Zit er een hoopvolle boodschap in?

Of gaat het veeleer om een gelijkenis, een wiebelende tafel en een wiebelende dame? Het boeit me alleszins als lezer en ik hoef ook niet per se een antwoord op die vragen.

De ik-persoon in het verhaal observeert, maar is voor de rest afwezig. Enkel aan het einde vinden we een interpretatie: ‘Het stapeltje met bierkaartjes ligt verweesd naast de tafelpoot op de grond.' Naast. Niet onder. De herhaling van ‘verweesd’ op het einde zwakt het woord wat af. Laat de lezer die link gerust zelf leggen, denk ik dan.
Dat kleingeld is als eindbeeld sterk genoeg.

Kortom, een goed geschreven tekst. Ik ben uitermate benieuwd naar meer werk van deze schrijver."

Gerelateerd

Tip

De bierkaartjes

"Goedemiddag. Wat mag het voor jullie zijn?" Het koppel, ik schat jonge zestigers, zit amper en de ober staat al aan hun tafel. Alsof het een wedstrijd is met de andere ober, die iets verder staat. Hij heeft een verwilderde haarbos en draagt een T-shirt van een rockband van voor zijn tijd."Een koffie, een pintje en een spie", zegt de man. "Een koffie, een pintje en een ....", herhaalt de ober en hij kijkt afwachtend naar de man, in de hoop dat hij het derde item nu wel begrijpt. "Een spie", zegt de man. "Ja, dat kennen jullie niet meer." De ober kijkt naar zijn collega. Help, lijkt hij te denken. Een spie? Is dat iets om te eten"Dat is een stukje hout, om onder de tafelpoot te steken. Ze staat wiebelachtig", zegt de man, waarna hij met de tafel schudt. "Oh, wij gebruiken gewoon bierkaartjes", zegt de ober. Hij is zichtbaar blij met zijn oplossing. Hij vist er meteen enkele uit zijn achterzak, plooit ze dubbel en steekt ze onder een tafelpoot. "Een spie, dat kent de jeugd niet meer", zegt de man terwijl hij gepast geld zoekt voor de drankjes.  Iets later, aan een andere tafel, staat een jongeman recht. Op de parking voor de zaak stopt een auto en daar komt langzaam een oudere dame uitgestapt. Ze kijkt naar de bakker aan de overzijde. De jongeman staat al naast haar. "Dag Rozette", zegt hij. Hij neemt haar bij de arm en voetje voor voetje stappen ze naar de bakker. Daarna gaat de jongeman terug bij zijn vriendin zitten. Enkele minuten later herhaalt het tafereel zich in omgekeerde richting.  Het andere koppel is ondertussen vertrokken. Het stapeltje met bierkaartjes ligt verweesd naast de tafelpoot op de grond. Op de tafel ligt nog wat kleingeld. Even verweesd.

Rudi Lavreysen
72 1

Gepubliceerd op

10 sep 2025