Tip van de week

16/10: ‘portret van man’ van Tess Declercq

Afra Kiezebrink is redacteur bij De Reactor, Vlaams-Nederlands platform voor literatuurkritiek. Ze volgt de onderzoeksmaster Nederlandse literatuur en cultuur aan de Universiteit Utrecht. Ze werkte twee jaar als marketeer bij Stichting Literaire Activiteiten Amsterdam. In 2024 nam ze deel aan het leertraject De Mediakaravaan van tijdschrift de lage landen, waar ze zich ontpopte tot ware cultuurjournalist.

 

Afra Kiezebrink tipt deze weekportret van man van Tess Declercq.

"De eerste zin schetst meteen een beeld van de persoon over wie het verhaal gaat. ‘Door de manier waarop hij liep leek hij de kale bevolking te vertegenwoordigen’. Voor mij wekt dit meteen de indruk van een kale man met een zekere arrogantie, die zich door een publieke ruimte begeeft waar hij wordt geobserveerd door de verteller van het verhaal. Wie de verteller is, wordt overigens niet duidelijk. Het leuke van dit verhaal is dat het een beetje leest als een column. Daarin observeren schrijvers namelijk ook vaak bepaalde personen die ze tegenkomen of gebeurtenissen die ze zien plaatsvinden.

Hoewel het verhaal kort is, kun je je als lezer helemaal voorstellen hoe deze man eruitziet, en zou je hem zo zelf op straat kunnen tegenkomen. Wat mij verder met name aanspreekt aan het verhaal, is dat je als lezer eigenlijk niks te weten komt over de beweegredenen van de man. De verteller lijkt te gaan ontdekken waarom de man zich gedraagt zoals hij zich gedraagt, gestrest en gehaast, maar dat gebeurt uiteindelijk niet echt. Wel leer je als lezer dat de man blijkbaar een theaterstuk heeft gemaakt dat in première gaat, en daarom misschien gespannen is. Het einde van het verhaal is weliswaar afgerond, maar toch blijf ik nieuwsgierig achter: wie is nou deze man?"

Gerelateerd

Tip

portret van man

Door de manier waarop hij liep leek hij de kale bevolking te vertegenwoordigen. Maar een kaal kapsel maakt je niet haarloos. Zijn rosse baard stond namelijk als een imposant monument te pronken op zijn kin, die hij duidelijk niet voor de eerste keer samen met zijn kromme neus trots in de lucht stak. Mager als een tak droeg hij een zwarte t-shirt dat hem niet flateerde en wist hij zichzelf op theatrale wijze tussen de kleinste vrije gaatjes op het overbevolkte plein te wringen. Hoe zit dat met mensen die zich niet volgens hun lichaamsbouw kleden? Anders vragen we het hem eens. Eens hij uit de menigte kwam, zagen we in zijn hand het klein leren mapje waarin hij al zijn geheimen verborgen houdt. Geheimen over kaal zijn en het hebben van een rosse baard. Naast hem liep er een vrouw. Met grote woorden leerde hij haar een les en af te leiden uit de snelheid van hun passen ging die les over haast. Ze moesten namelijk op tijd komen bij zijn theater. De voorstelling waar hij afgelopen maanden hard aan gewerkt had, ging vanavond in première en moest fantastisch zijn. Maar op de trap voor zijn geliefde theater hadden een tiental mensen plaats genomen, en dat kon in geval van haast wel voor de laatste druppel zorgen. Met een liefdevolle toon vroeg hij hun om weg te gaan. Geen reactie werd er door de trapzitters gegeven. Als een ballon die op ontploffen stond keek hij de trapzitters machteloos aan. De kale man gromde en vloekte toen de sleutel niet uit zijn zak komen wou, de woede was hem nu echt naar het hoofd gestegen. De voordeur die met een slag opgengeslagen werd waarin vervolgens hij verdween, was de voordeur waarin hij een moment later terug verscheen, zijn hoofd even rood als de brandblusser die hij in zijn hand vasthield. Ze hadden duidelijk de foute dag uitgekozen om op zijn trap te komen ziKen. En met één handbeweging spoot hij ze er allemaal af.  

Tess12
86 1

Gepubliceerd op

16 okt 2024