26/04: 'Ziek' van Margaretha Juta

Christophe Vekeman schrijft romans, poëzie, essays, columns en af en toe een theatertekst. Hij is een graag geziene gast op literaire evenementen. Wekelijks levert hij een bijdrage aan de weekendbijlage van De Standaard en heeft hij een boekenrubriek op Klara in het programma Pompidou. Zijn meest recente roman is ‘Carwash’ (2021).

Op de Schrijfdag op 29 april duikt Chrstophe Vekeman in het thema 'woke' tijdens de infosessie 'Woke wakker worden'. 

Christophe Vekeman tipt vandaag 'Ziek' van Margaretha Juta. 

"Mensen die me voor het eerst hebben horen voordragen, vertellen mij weleens dat ze nu eindelijk weten hoe mijn teksten in ritmisch opzicht bedoeld zijn: in de toekomst zullen zij mijn werk, terwijl zij zelf stilzwijgend lezen, als het ware kunnen ‘horen’, klinkt het dan, compleet met mijn stem erbij en wat je maar wil. Dat is altijd als een compliment of althans opbeurend bedoeld, maar tezelfdertijd stelt het mij stiekem ook steeds een weinig teleur: ik leef in de hoop dat mijn teksten ‘voor zich’ spreken en mijn stem dus helemaal niet nodig hebben om voluit te worden gesmaakt…

‘Ziek’ is een tekst die ik al lezend moeiteloos beluister zonder dat ik de schrijfster ervan ooit gehoord of gezien heb. De eerste regels gaan over bibberen, en ze bibberen wat mij betreft zélf: ik kan ze hóren rillen, zeg maar, zoals ik aan het slot van het gedicht de poes hóór likken, zalig en wel. I like this kind of music.

Voorts vind ik ‘de poes als kruik’ een goeie vondst, en acht ik de absurdistische pointe zelfs geweldig. Optimisme is altijd vals, dat lijkt mij de moraal van het verhaal te zijn, maar vals optimisme is beter dan niets. Ik wens de schrijfster dan ook veel beterschap en vooral veel schrijfplezier toe!"