30/10: 'Metamorfoses' van Wijnand

Sholeh Rezazadeh is schrijver, dichter en performer. Ze verhuisde in 2015 vanuit Iran naar Nederland. In 2019 won ze de El Hizjra literatuurprijs voor haar poëzie. Met haar debuutroman 'De hemel is altijd paars', die in 2021 verscheen, won ze de Debutantenprijs van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde en ook De Bronzen Uil Publieksprijs. Dit boek stond ook op de longlist van de Libris literatuurprijs 2022. Haar tweede roman 'Ik ken een berg die op me wacht' verscheen eind 2023 en kreeg Special Mention The European Union Prize for Literature namens Nederland. Haar eerste dichtbundel, 'Neem ruim zei de zee', verscheen in september 2024.  Op zaterdag 2 november signeert Sholeh Rezazadeh op Boektopia in Kortrijk. 

Sholeh Rezazadeh tipt deze week 'Metamorfoses' van Wijnand. 

"Een goed gedicht kun je voelen, woord voor woord. Zelfs als je de betekenis van de woorden en zinnen niet meteen begrijpt, voel je ze toch en begin je aan iets anders, groters denken. Een goed gedicht verbindt je, naast het beeld dat het zelf vertegenwoordigt, met een vaag beeld in je geest en hart waarvan je misschien niet eens wist dat het bestond. Het gevoel, dat tegelijk zwaar en verlichtend is, zit in je hart en biedt je de vreugde van het ontdekken en uitpakken van een klein geschenk, verborgen tussen papier en woorden.

Dit gedicht, dat over een object lijkt te gaan, doet je ineens denken aan iets meer: Je relaties, aan mensen met ‘stenen ogen’ bij wie je je ‘eens op je gemak voelde’, maar van wie je nu ‘het beminnen afleert’ en alleen hun gebreken nog ziet. Het doet je zelfs denken aan de oude versie van jezelf, die je niet meer wilt aanraken en ‘het liefst wil die opnieuw gaan opbouwen’.

Het gevoel dat je krijgt bij het lezen van dit gedicht, is misschien niet hetzelfde als wat de dichter erin heeft gestopt, maar zodra je even het gevoel hebt dat iemand, ergens op de wereld, je heeft begrepen, gezien en vertaald, is dat genoeg om van dit gedicht te houden."

Copy foto: Frank Ruiter