Tip van de week

31/08: 'De pelgrimsboom betasten' van Sarah Vdb

Vitalski is schrijver en performer. Tijdens de lockdown bracht hij iedere zes weken een nieuw boek uit. Momenteel trekt hij o.a. van woonkamer naar woonkamer met de voorstelling 'Gewoon blijven ademen'; het allerbeste van 35 jaar Don Vitalski. Vanaf dinsdagavond 6 september start hij met de 'Dinsdag Club', een gevarieerd progamma in de Wolstraat in Antwerpen. Vitalski geeft in ons magazine VERZIN - in de rubriek 'Letterfabriek' - ook feedback op teksten die hier op Azertyfactor verschijnen.  

 

Vitalski tipt deze week 'De pelgrimsboom betasten' van Sarah Vdb

"Een zeer mooi gedicht dat mij, surfend op Azertyfactor, ernstig trof deze week, is het kunstwerkje genaamd 'De pelgrimsboom betasten'. Een merkwaardige spanning wordt geïnstalleerd, meteen van bij de titel; een “pelgrimsboom”, dat is een waarachtig oerbeeld, religieus, magisch, historisch en romantisch (in de betekenis van de laat 18e eeuws oer-romantiek, welteverstaan. De Sturm-Und-Drang!...)

Deze heftige inzet wordt meteen bewaarheid in regel 1, waar als een synoniem voor “betasten” meteen het ontzagwekkende “doorklieven” wordt genoemd (omdat onze handen dan ook “maaiers” zijn, hoe morbide…). We voélen het bos, we horen het gedruis. De rechtdoorzeese taalvorm heeft een brutaliteit, in overeenstemming met het zuivere geweld dat ook inhoudelijk in dit poëem wordt opgeroepen. De instruerende toon zorgt mede voor die weergaloze directheid.

Ik hou zelf niet zo van het ingekorte “’t” in plaats van, eenvoudigweg, “het”, die weglating heeft ook geen meerwaarde; en als er na “ritueel” een komma komt, om op het einde van die regel een pauze aan te geven, dan zou ik dit misschien ook doen achter het woordje “groen”; want ook daar kunnen we een pauze van precies eenzelfde lengte gebruiken; maar verder is dit ruwe, rumoerige gedicht volmaakt.

Het begint als een uitnodiging (“Laten we”), dus als iets dat nog moet komen, maar het eindigt als een voltooide belevenis; we hébben de boom, intussentijd, betast. Die afronding komt als een verrassing, maar is tegelijk logisch en daarom harmonisch.

Kortom: dit vraagt om een hele bundel!… Een hele bundel van deze oerkracht!"

 

copy foto: Chrétien Breukers