Schrijvers Zonder Vlees (21): Gwenny Cooman

Guust

August Vrijmoed is slager.  Eten doe je maar als er een stuk vlees op je bord ligt. Spek om wakker te worden, steak als de klok twaalf uur slaat en preskop, ham en huis gerolde worsten bij het avondeten. Voor de tv worden nog blokjes salami gesneden.

‘Je gaat niet van tafel voor je vlees op is’.

Niet dat Guust (de zoon) niet van lekker eten houdt. Integendeel. Thuis is hij diegene die het brood bakt. Op zondag maakt hij ook gebak. Appelflappen of abrikozentaart. ‘Voer voor oude wijven’, moppert zijn vader dan. ‘Je zou beter meer in de winkel komen en worsten draaien. En je moet niet alleen weten hoe, je moet ook heel goed weten waarom.’ Bij nader inzien had Guust niet begrepen waarom.

Nu hij over abrikozentaart nadacht kreeg hij zin ook in chocolade. Hij zou zich graag in die materie verdiepen. Een cursus tot chocolatier volgen bijvoorbeeld.

Hoe heeft hij onder de knie. Guust weet alles van lijkstijfheid, HACCP-normen, PH en AW waarden. Hij kan het verband leggen tussen vleesbederf, micro-organismen en temperatuur. Zowel vers als vacuümverpakt kan hij precies zeggen: dit is een ribstuk van een koe of een varken. Alle delen van het versneden varken kan hij benoemen en indelen naar bestemming.

‘Je gaat niet van tafel voor je vlees op is’.

Zijn mama, Anna, wat kort is voor Anna-Theresia-Marie-Benedicte (Verschelden - Vrijmoed), had vorig jaar haar eerste hernia gekregen. Een half jaar later nog een ander en onlangs een in haar nek. De eerste was na het heffen van een stierenkarkas, de tweede na het oprapen van een stofdoek (met bolle rug – ze had beter moeten weten) en de derde, daar bestaan allerlei theorieën over.

Nu kan ze de koeienkarkassen de koelfrigo niet meer indragen. Die karkassen zijn vermoedelijk de oorzaak geweest van de rugcrisis. ’s Nachts staat ze vijf-zes keer op en gaat ze soms een heet bad nemen. De pijn is niet te verzachten. En in medicatie gelooft ze niet.

Eén keer had Guust kipsalade gemaakt en iedereen was er verzot op. Zonde bijna dat hij geen ambitie heeft om de zaak van thuis over te nemen. Smaken uitbalanceren kan Guust als geenander. Alle machines is hij meester. De hakmolen, de mengmachine, de ijsmachine, de kook- en rookkast, de vulbus, de snijmachine, de hakmessen, de zagen, het wetstaal, de thermometers en de pekelmeter. Hij kent ze net zo goed als zijn moeder de maten van haar breinaalden.

Ook vandaag zal hij niet vertellen dat hij een patisserie wil starten. Morgen misschien.

Laat je inspireren door Dagen Zonder Vlees en post je teksten bij de schrijfkans 'Schrijvers Zonder Vlees'.