Schrijvers Zonder Vlees (23): Ingrid Strobbe

Een mesje voor tomaten

Je volgt me naar de keuken. Ik geef een mesje voor tomaten, zet je aan het werk. Het zijn er twintig. Rode, rijpe soeptomaten. Je kent het minuutje in kokend water, ontvelt ze allemaal even accuraat. De kroontjes liggen op de plank als groene onbeweeglijke insecten. Voel maar, zeg je, en het licht gaat uit. Blindelings betast ik de spinnetjes (zo noem je ze). Dan zijn de uien aan de beurt. Van sjalotten moet je huilen, nu geen traan. We glimlachen voorzichtig en in een oogopslag is er een omslag van vleestomaten naar smaaktomaten. Er ontvouwt zich een miniwereld aan woorden: van soep naar poes naar aaien en paaien. Tijd voor de olie, het frituren van de stukken, toevoeging van een kruidenbuiltje. Je vraagt een paprika. Ik waag een toverdrankje want iedereen kan hokus pokus. 

Laat je inspireren door Dagen Zonder Vlees en post je teksten bij de schrijfkans 'Schrijvers Zonder Vlees'.