Schrijvers Zonder Vlees (27): Yves De Bosscher

(R)evolutie

Lomp de lijven die zich volproppen
en schijten, herkauwen slechts
op te veel woorden. Dan hoor ik liever
het zingen van koeien, het gestotter
van de kip. Nooit één woord
te veel gezegd.

Geen mens naar het leven gestaan,
zonder verweer gekeeld, open gereten,
gelooid, gegeten. Nooit gedubd
over waarom, over moeten,
over zijn. Over nutteloze pijn.

Dan wordt gesteld
dat zij niet voelen, dat zij niet weten,
dat zij slechts dieren zijn. En dat wij,
mensen, dat stadium van ontwikkeling
al eeuwen overstegen zijn.

Laat je inspireren door Dagen Zonder Vlees en post je teksten bij de schrijfkans 'Schrijvers Zonder Vlees'.