Tip van de week: Guido Eekhaut

Guido Eekhaut schrijft misdaadboeken, speculatieve fictie en fantasy, non-fiction. Hij kreeg voor zijn roman Absint de Hercule Poirot Prijs en werd onder andere twee keer genomineerd voor de Gouden Strop. Zijn meest recente boek is de psychologische misdaadroman Q (Uitgeverij Vrijdag). Hij tipt 'La Vitrioleuse' van Wuni.

"Met korte krachtige regels een situatie scheppen en ontwikkelen, en dat tot een dramatisch einde brengen, is de essentie van het kortverhaal. In dat opzicht is Wuni aardig in het opzet geslaagd. Ik kon meteen mee in de presentatie van het naamloze maar niet gezichtsloze personage, duidelijk een psychopate, en verdomd jaloers ook nog. Wuni weet met weinig middelen exact de hele situatie en de gevoelens van haar hoofdpersoon neer te zetten. Je voelt meteen, als lezer, wat voor vlees je in de kuip hebt, zonder dat je het einde gaat verwachten (al verpest de titel dat wel een beetje). Binnen dit korte kader zit ook de structuur goed. Het verhaal heeft geen onnodige ballast, geen Story-achtige uitweidingen (plaag der Vlaamse letteren), dus ben ik al erg tevreden. 

Aan de negatieve zijde verknoeien een aantal taalkundige problemen de tekst. Het zijn er net iets te veel om het gevolg van toeval of onoplettendheid te zijn. Nee, daar is er nog werk aan de winkel. Ik noem er enkele. Ik veronderstel dat Wuni de neus van Caesar bedoelt (tenzij 'Ceaserneus' een verwijzing is die ik niet snap). 'Vanaf ik en Odvetnick Famajs gezichtsveld binnendringen..', 'Heuglijk', 'Want vanaf ik nog maar gestalte maak..': niets daarvan hoort tot de Nederlandse taal. Daarenboven dient Chanel aangeklaagd te worden, in de laatste zin.

Dit is echter allemaal te remediëren. Het kan duiden op onervarenheid met de taal, op te weinig belezenheid (of de verkeerde boeken?), maar het staat niet in de weg dat de auteur vertelcapaciteiten heeft. Andersom (goede taal maar niets te vertellen) komt méér voor in de letteren. We zijn dus al een flinke stap in de juiste richting. Het gebruik van ongewone namen stuurde me overigens richting encyclopedie (ja, ik ben al zo oud), maar daar ving ik bot. Ik ga dus geen dubbele bodems zoeken waar die waarschijnlijk niet zijn. Vraag is, had je dit verhaal ook met heel alledaagse namen kunnen schrijven? Of wil je een boodschap verstoppen die voor jou alleen zin heeft?"