'Geochoaching' van Tine Tytgat

Noëlla Elpers schreef in 1988 haar eerste boek voor volwassenen. Ze zat te zwoegen tot ze Peter Peperkoek en zijn kater Gringo de Bliksemkater leerde kennen. Peter Peperkoek vertelde over Gringo en Noëlla heeft alles opgeschreven: haar eerste kinderboek! Ondertussen zijn er 10 kinder- en jeugdboeken verschenen. Ze brak door met haar historische adolescentenromans. Dolores! kreeg de Thea Beckmanprijs 2007 en de Boekenleeuw 2008.

Noëlla Elpers kiest 'Geocaching' van Tine Tytgat als tip van de week.

"Diegene die me telkens wist mee te nemen in haar verhalen was Tine Tytgat. Haar verhaal ‘Geo caching’ bevat wat mij betreft de juiste ingrediënten. De schrijfstijl past bij een duidelijk gekozen doelpubliek: 11 à 12-jarigen. Het landschap wordt onmiddellijk geschetst door de beginsituatie: drie jongens halen een streek uit met hun moeder, ze verstoppen een paar padden in hun stacaravan op een camping. Je weet dus meteen dat het vakantie is en dat je niet met een stel doetjes te maken hebt. Dat één van de jongens een buitenbeentje is, wordt fijntjes duidelijk gemaakt door het feit dat hij een verschoten zwembroek draagt, geen hippe short zoals de twee andere jongens. Noa blijkt een pleegkind te zijn…

Het verhaal is waarschijnlijk van a tot z verzonnen, maar ik geloof het omdat het waarachtig verteld is. De dialogen kloppen en het is vlot en zonder veel omhaal geschreven. En: er komt meisje in voor dat dapperder blijkt te zijn dan de jongens, dat is een element dat mij persoonlijk bekoort. Het meisje, Emma, zorgt ook voor het einde van het verhaal. Alle touwtjes worden door haar woorden samengebonden tot een mooie strik. Enige minpuntje: de slechteriken zijn drie Hollandse jongens… Beetje stigmatiserend misschien?

Dat ‘Geo caching’ geen toevalstreffer was, bleek later toen ik nog twee andere goed geconstrueerde verhalen tegenkwam van dezelfde schrijfster."