'Schaamvissen en ochtendzweet' van Bernd Vanderbilt

Jeroen Boone schrijft traag en denkt traag, zoals hij zelf zegt. Boone zingt bij Zonen met vaders. Hij schreef Jong! (en ziek) waarin hij het verhaal brengt van twaalf jongeren met kanker en rammelt gitaar bij Himshe. En wat we ook moesten zeggen: Jeroen Boone snakt naar regenval.

Hij kiest Schaamvissen en ochtendzweet van Bernd Vanderbilt als tip van de week.

"In onze straat, de Tortelduifstraat, wapperen Belgische vlaggen flauwtjes na aan een paar gevels. De Gentse Feesten zetten voor de 175ste keer hun tiendaagse dollemansrit in. Gelukkig zijn er mensen die in alle ernst rustig blijven en schrijven. Bernd Vanderbilt vangt in de tekst 'Schaamvissen en ochtendzweet' vervreemding met zijn blote, zachte handen. Terwijl hij netels streelt en egels kust, brengt hij een voor mij erg mooie ode aan de liefde en haar weerborstels en valkuilen: 'Aan mij ligt het. Ik ben het kwijt en blijf me maar vergissen, liefste.' 

Is er iets misgelopen in een relatie? Waarom wankelt de mannelijke protagonist? Zijn 'doordrukje van hartpalaver' snakt naar lezing en herlezing. Het is geen eenduidige tekst die zich makkelijk laat beetnemen. Is het een liefdesbrief, een kattebelletje zelftwijfel, een geprevelde verontschuldiging, een pamflet met maatschappijkritiek? Het is bovenal een uitdagend prozagedicht geschreven in een robuuste vakmanstaal.

Mijn overbuurman haalt de vaan van de dag binnen. Hij zwaait naar mij en steekt zijn rechterduim overstrekt in de lucht. Ik zie zijn lippen bewegen: 'Ze hebben dat goed gedaan!' Zijn positivisme laat me spontaan glimlachen. Ik lees nog een keer 'Schaamvissen en ochtendzweet'.'

'Ik weet het. Alles moet lichter.' Gemakkelijker. Genoeg getipt. Ga gewoon die tekst lezen. Misschien toch nog een laatste weetje omdat het kan en zomer is: 'Ook de rupsen van het berggentiaanblauwtje maken gebruik van geluiden om de mieren die zij parasiteren te doen geloven dat zij mierenkoningin zijn.' "