De zee van ongekende diepte

Ovane
29 okt. 2017 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket

Met de rug

ligt ze naar mij toegekeerd,

de zee van ongekende diepte.

 

En ik voel de aanwezigheid

van haar golven van vragen.

Storm in aantocht.

 

Opgesloten

in een sneeuwbol.

En ik weet, te hard schudden;

Breekt het glas.

 

Dus ik kijk, ik voel en ik lees

de rug van een gesloten boek,

de zee van ongekende diepte.

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

Ovane
29 okt. 2017 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket