'Je neemt plaats in mijn hoofd'
schreef ze.
Tenminste, dat was wat er stond
en wat ik zo verslond.
Wat zegt ze dat mooi,
dacht ik, en ik zag mezelf
al zitten op de mooiste
stoel in haar hoofd.
Toen bedacht ik:
Ze vergist zich, ze vergeet een 'in',
ze bedoelt: 'je neemt plaats in,
in mijn hoofd'.
Belangrijke nuance, dacht ik nog,
maar ik koos de eerste versie,
mijn favoriete.
Ik bleef niet zitten
bij de pakken
en bood haar mijn beste stoel aan.
'Neem plaats,' schreef ik,
'neem plaats in mijn hart'.