Al verklaren ze me allemaal voor zot en voel ik me daardoor eerder rot en vloek ik met miljaarde en begot, ik voel me niet persé een outsider-kunstenaar al gedraag ik me misschien soms raar ook door het tekenen van bijna naakte vrouwen ik wou alleen maar dat enkelen van hen van mij houen het beschilderen van de fabrieksmuren van Umicore leek een utopie en zie toch gelukt na vele jaren van vergeefs dromen lijkt het leven me nu een beetje te belonen als kunstenaar toch raar hoe het leven kan lopen van vergeefs hopen van faalangst en nodeloze kritiek tot een beetje succes en niet langer ziek Ik bezing de lof der zotheid in dit gedicht zoals ik dat doe in mijn tekeningen en schilderijen ontelbaar zijn de rijen kunstenaars wachtend op succes misschien een wijze les ... blijf volharden in de lof der zotheid in deze middelleeuwse moderne tijd wees zelfbewust en eigengereid maar ook open en wijd alleen dan zal de zotheid regeren zonder dat regeringen hen kunnen deren Kunstenaars en Schrijvers die zich weren zoals ooit Keizer Karel deed in een wereld vol van leed waar Olen maar een klein deeltje van is maar zo belangrijk voor mij net als Geel en Middle Gate een deel van mij is zij leven dan ook zij aan zij ik zain mijn tekeningen en schilderijen en gedichten en verhalen de lof der zotheid blijven bezingen Tenslotte...: is dat in mijn leven één van de belangrijkste dingen....!!!!
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.