Ik was op weg naar huis, nagenietend van een fijne dag. Zag ik, op een parellelle baan, een Afrikaanse man lopen, versleten teenslippers, kleren doorweekt. Geen tas, niks. Hij keek voor zich uit alsof hij een doel had, of probeerde hij dat zichzelf wijs te maken? Ik kreeg het koud, vroeg me af wat zijn verhaal kon zijn. Welke bagage droeg hij mee? Ik kon ze niet zien, maar net daarom denk ik dat ze voor mij te zwaar zou zijn. Nu, thuis, vraag ik me af waar hij is, of hij te eten heeft. Het ga je goed, vreemdeling.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.