In de hoek stond ik te kijken,
naar twee kleine stukken muur.
Ik kon niets anders dan verf vergelijken,
tot het slagen van het uur.
In die hoek stond ik te dromen,
over regenbogen met potten goud.
Ik hield avonturen om er te komen,
voor zulke queesten bleef ik stout.
In de hoek sta ik te bekvechten,
want hier is van alles aan de hand.
Ik redetwist over mensenrechten,
ik doe een oproep aan het verstand.
In de hoek sta ik weg te kwijnen,
het moest er eens van komen.
Dat de hoop ging verdwijnen,
in het uitkomen van kinderdromen.
In de hoek sta ik te vragen,
of ik weer kind mag zijn.
Ik wil weer op draken jagen,
dat leven vond ik fijn.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.