In een betonblok aan zee is een man met schetsboek
in de weer; nipt van een kop thee. Zwart
staat het water hem aan de lippen.
Ook vannacht tekent hij nooduitgangen.
Een kamer verder slaapt een vrouw.
Tussen vier heilige muren,
houdt zij twee plekken warm.
Haar rust een raadsel voor anderen
die zouden schreeuwen:
Wacht op mij!
Neem me mee overzee
of daar waar je ’s nachts in verdwijnt.
Nooit zal Lorelei zo rustig slapen.
Zij moet waken voor wie haar zoekt
’s nachts op zee of elders
bij een kop thee.