Als een krolse kat in te krappe zomerpels,
kroelt oktober onder mijn vingers,
voor zij de laan uit glipt.
November trapt haar nog net op de staart
en verklaart haar poten langer.
Ook dag en dood, op dit moment
het perfecte paar, lopen uit
de maat.
Wat is deze nieuwe danse macabre,
een carnaval in wintertijd.
Belet mijn overmoed: dat ik mij weldra ook
in de kortste dagen zwoel vermoed.