Het is de onrust
die de avond dragen zal
want ik heb zin
in het ritme onder de grond
dansen mannen met een gezicht van staal
met holle ogen vol van neonlicht en dat alles
mag
ik heb zin
in het schokken van een lichaam
spatten licht en basdrum uit elkaar tot alleen
mijn ongevulde vel overblijft en naar de bodem
zinkt
nog een keer
verwachting verkracht
verzachting, soms
in de metalen nasmaak van het donker
komt dat binnen
Als het licht aangaat
is in bed alles onveranderd
Gepubliceerd in de poëziebundel 'Jouw taal, jouw kracht' van Rebelle VZW