Lezen

#novembervers2023 schrijven is lezen dag26

Basisgedicht: Op zondag schaatsen we over clichés van Vanessa Daniëls, de bezieler van het project novembervers. Op zondag schaatsen we over clichés Uiteindelijk is dit de hele kunst:aan het oppervlak blijven als op een ijslaag. Als je geluk hebt, plavijt de zekerheid van vrieseen dikke laag als een glinsterende loper vanbegin tot einde. Je kan je afscheiden van je voeten en geen benulhebben waarop je loopt. Op kristalheldere plekken grijnzen starre lijvenvanonder het dunne ijsvlies over het wak.Die kan je negeren. Je kan ontdekken hoe natte enkels voelen.En het is niet het doorzakken dat het meesteschrijnt, het is het langzame ontdooien;het lange herinneren hoe scheurend ijs klinkt. In het beste geval leer je omzichtigvoortbewegen; je gewicht impactloosoverdragen van je ene naar je andere been.En ik denk dat het dat is. Het is het schuifelenmet zwier verheffen tot kunst. Mijn creatie: Maar laat me nu net niet ontdooien willen. In schuifelen zie ik geen kunst. Het is als zwieren uit je jurk en net dan niet  in je netste onderbroek prijken.   Negeer me vandaag dan liever. Ik blijf wel aan het oppervlak. Als op een dunne ijslaag. Iemand moet starre lijven in de gaten houden en sneller herinneren hoe scheurend ijs klinkt.   Ik heb geen benul, hoe en waar de loper voor je glinstert. Begin tot eind.  Niets schrijnt, niets plavijt. Vries kan ik je niet verzekeren.   Je kan je afscheiden, maar sta me terwijl toe. Grijnzen is voor me als voortbewegen;  van mijn ene naar mijn andere been. Enkel met mijn muts op, verandert er iets.   Iets te gewichtig wordt het voor je nu wellicht; natte enkels woelen en zwier verheft. Dunne ijsvlies  ontdekt op kristalheldere plekken onzekerheden.   Ik denk dat het daar is. Daar, over het wak, waar je me negeren kan.   @linde20231126#novembervers2023#dag26

de jutte acrobate
0 0

SLAM - Duizend paar ogen

1000 paar ogen  worden geboren nieuw leven laat zich horen nieuwsgierig  verbaasd vol verwachting zoeken verzachting zoals elke nieuwgeborene 1000 paar ogen  met tranen  en wanhoop gevuld als ze begrijpen dat men hun kindjes  komt halen om te verknippen  vergassen vermalen Staartjes afgesneden Bekjes versneden  geslagen geschopt  elektrisch geschokt En niemand,  niemand die het weet ofwel heel snel vergeet hoe ze, onschuldiger dan iemand ter wereld ooit is geweest, toch ter dood worden veroordeeld want ‘ach het is maar een beest en wij moeten toch ook eten’ 1000 paar ogen  zonder verdoving ontleed ontweid, vergiftigd  niemand hoort hun kreet verpakt in een strikje  van wetenschap gebudgetteerd bij decreet geld fantastisch goed besteed om te ontdekken wat men al weet ‘Oh kijk! Ze voelen ook pijn en reageren slecht op dit medicijn dat niet eens voor dieren  maar voor mensen bedoeld moest zijn’ Wist je dat ze net als wij  vrij willen zijn Vrij van pijn Niet aan de lijn Schrijf daar maar eens een verhandeling over 1000 paar ogen van hertenkalfjes en kleine everzwijnen door een “goede huisvader” tot wees geschoten Jawel, Meneer! in naam van verantwoord bosbeheer knallen we zwangere moeders neer laten babies opgejaagd en angstig creperen ‘want we moeten ons toch verweren herten eten wel onze jonge bomen op’ Wiens bomen? Is het bos van u, misschien? ‘en everzwijnen wroeten onze tuin vol gaten moeten we dat dan zo maar laten?' Jazeker, want liever die veelvraten dan al dat haten! 1000 paar ogen kijken verschrikt door hun vacht glanzend en zacht in kooien op elkaar geprakt ‘ja maar onze dieren zitten hier goed, hoor’ Oh dan is het ok dat je het vel van hun lichaam stroopt terwijl ze nog leven of althans niet helemaal dood zijn want een leven hebben ze nooit gehad vossen nertsen konijnen soms zelfs een kat vol breuken en altijd gewond maar dat zie je niet op de jas die die barbiepop zo mooi vond en zo zacht  ‘want het is échte pels hoor’ en ondertussen doof voor foltering en pijn met de elektrische lijn terwijl er al sinds de oertijd geen pelsen frakken meer nodig zijn 1000 paar ogen in een donkere stal geen gans ontspringt de dans van te moeten eten  te veel te vol te vet veel te veel Met de buis in de keel En nadien het mes  er bovenop en hop  over gaat hun strot Want we beginnen het nieuwe jaar  toch zo graag met een stuk van hun lever in onze maag zelfs vandaag  is zoiets allemaal nog mogelijk en met onze beste wensen natuurlijk  1000 paar ogen  kijken ons aan ze vragen waarom wij hen uitroeien als zij willen bestaan 1000 paar ogen die denken en voelen zonder te spreken weten wat wij bedoelen die wilden leven liefde geven maar hun ogen worden voorgoed gesloten  daarom doen wij onze ogen open 1000 paar ogen zijn hier geopend en kijken u aan om te zeggen  dat wij het weten wat verborgen blijven moet dat wij hen niet vergeten we leggen hier een bloem al is het voor velen te laat wij weten waar het om gaat de portefeuille  die steeds dikker moet zijn ten koste van pijn voor koe kip en zwijn dat is waarom wij hier zijn 1000 paar ogen  zijn open en zullen nooit stoppen met  strijden noch hopen!   Voorgedragen op de National Animal Rights Day 2023 te Antwerpen. Volg hen HIER.  Meer lezen en luisteren? Welkom op Youtube en Instagram

Amanda Bos
22 1

ROONESPISMEN!

Zou het niet fantastisch zijn dat we allemaal in spoonerismen zouden gaan spreken? Dat zal wel moeilijk zijn, maar het is schaarwijnlijk leel hudiek. En alleen raadom moont het de loeite. Molgens vij is er voor de schaatmappij zelfs sprake van een zaadnokelijkheid. Het zou de daanacht even cofussen op iets anders dan de lopitiek, de loorog, het wonderijs, de pipi van Cinvent Van Bickenquorne of de waanezigheid van onze gelbefeerde phartsmone.Want dat zou zillen weggen dat je niet zegt van ‘Goeiemorgen iedereen!’ waar mel ‘Gooiemoergen eenderie!’ En zeveneer zouden we ziet neggen: ‘Hoe gaat het vandaag?’ maar ‘Goe haat het danvaag?’ Het zou ook door jonze obs zienaanlijk een wieuwe nind doen waaien. Een uitxtra etdaging, zeg maar. En we kunnen west bel wat treaciviteit begruiken, toch?Mijn job als aarler, of kreelacht, vijboorbeeld. Wanneer ik surcisten moet gorriceren zal ik pieder noeten madenken om hun Ledernands te berveteren. Op bun veurt zullen zij pervlicht zijn vaker te dusteren. Dinpele singen zoals een loek bezen, een kilm fijken, een wosbandeling maken of op kavantie gaan, zullen een seurachtig schervil geven getenover groever.Tanuurlijk gaat zoiets niet op één dree twie. Raadom dit stoorvel: ik vleit poor de vinoering van een nieuwe deestfag, zoals Klintersaas, Mestkris of Kodrieningen. Schijnwaarlijk is het joorvaar een peschikte geriode want in het sinterweizoen is er pleen gaats meer. In de mozer hebben we meel vogelijkheden.Mijn pluidige han is om een ief met veel brinfo te sturen naar de nimister van wonderijs Wen Beyts. Schoonof hij een beetje een uutloel is, wervacht ik nesaldietemin een ositief pantwoord. Of een wantoord auberhüpt. We willen zel wien. Loorvopig kunnen we al oenefen in de Clinsdagdub. Met griendelijke vroeten,Vennart Lanstaen.

Lennart Vanstaen
5 0