Lezen

vrijheid

nacht op mechelsplein Antwerpen krankzinnigheid datis het woord wat spijtig genoegtot de liefde behoortlaat ze maar lachenlaat ze fezelende kwezels een wereld op zijn kophoor ikde krankzinnigheidten topzonder te wagenen vragenwaar geen antwoord op bestaatgelukkig als menszijn er nog plaatsenwaar de krankzinnigheidtoe behoordgeen antwoordengeen vragenlieve hemeleen plaatswaar vrijheidbehoort

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot

4 0

om de Ril.

I want to be normal, as normal ...... as wanneer de wind over daken scheertde bomen doet ruisentakken wandelen wanneer de regen spettertop het venster glas zit ik rustig en bedaardover een boek gebogen die mij verhaaltover bloed die spetters achterlaatover winden die taifoens dirigeert eeuwigheid begaan *************************************************************

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot

5 0

Obon

Het kind speelt met het paard van komkommer. Zijn klakkende tong laat de hoeven luid trappelen, zodat de geesten van zijn voorouders met bravoure thuis kunnen komen om feest te vieren. Over bergen en dalen reizen ze hiernaartoe. Hij heeft er zin in: eindelijk kan hij zijn fantasie helemaal uitleven met groenten die hij normaal niet lust maar nu geweldig vindt. Ze hebben maar één taak: mensen veilig naar huis brengen uit het land van de doden. De komkommer, de aubergine, de ene lijkt op een snel paard, de andere op een trage koe, met stokjes als benen. Het kind kijkt toe of ze het goed doen. Straks maakt hij een papieren bootje, zodat de doden weer veilig terug kunnen gaan, over zee. In het bootje legt hij een waxlichtje, voor het geval ze de weg kwijtraken. of nemen ze toch liever de aubergine koe? Die is traag waardoor ze langer op de aarde kunnen blijven bij hun geliefden. Zo spelend is hij geen moment alleen. De hele tijd zijn zijn fantasievriendjes bij hem – zijn trouwe voorouders. De doden die voortleven en komen op een komkommer gaan op een aubergine en eindigen in een bootje van papier.

Margaretha Juta

12 2

Je roept halt.

Ergens onder de doekenin een bedzeg je: ‘Ik wil niet meer’.Stop. Je wilt dat het stopt. Als een poppendeken zak je weg maar toch echoot jouw laatste stem.Steeds harder, ruwer. Jouw leven heeft geleefd.Jouw kracht strijdt metons omgaan met gebarsten lijven. Een gezicht verzonkenin ons zicht.

Louisa

0 0

Puer familias

Kon ik maar even een Bacchus zijn. Zoals je daar aanligt, vol van melk en honing: jouw geboorteparfum. Op nietsontziende wijze tast je de grenzen tussen onweer- en onuitstaanbaar af (gevleugelde woorden komen later pas). Wie is hier eigenlijk de pater familias?

Ingemar Spelmans

9 1

Muis.

NO BAMBI food war in a horrible nature soms kijk ik achteromom te zien wat is verdwenentot eeuwigheid vergaan een muis zal het niet menen

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot

4 0

eén land mijn

tanja rens ieder half uurwordt de stilteverschrikkelijk verbrokenmet een KNAL spat eénmensstuk eén landmijn mijn land betaald met onze handen ……voor diegenen die na de dood nog leven zien

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot

0 0

godDOG

HUMEN war BODY teror AFTER agressie. Het wordtKILin mijn hart..in mijn geest…mensenlevenstot nummers verworven 400 hier, 300 daar. Duizenden overal ……..HET LIJKT WEL EEN DEUNTJE}-------}------}-----}----}---}--}-}--EEN RIDEL +++++++++++++++++++

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot

4 0

Zomerhitte

zomerhitte - herinneringen aan een tijd zonder airco

Margaretha Juta

4 1

Halve mummie

Ik heb een schoonmaker niet in dienst en over een tuinman beschik ik evenmin. Mijn materiële klussen klaar ik zelf. Bovendien, ik ben mijn eigen psycholoog. 't Beheer van mijn lichaam geef ik uit handen. Zijn voor me in de weer: huis-, huid-, tand- en oogarts, binnenkort wellicht een uroloog. Zij genezen me niet. Ze conserveren mijn lijf. Ze vertragen mijn gang naar het graf.

Robert de Roek

8 1

bezieling

wat er tussen de oren zit is voor ieder mens en dier hetzelfde een grijze brok merg, rillende chemische drilpudding van bloed, vloeistof en zenuwcellen die je kan bewaren op sterk water wat volgt, kan je uit je evenwicht halen, want wat er tussen de oren zit is niet voor ieder mens en dier hetzelfde tegenspraak is nu eenmaal eigen aan deze mikrokosmos in het hart van het multiversum in onze zwakheid geven we ons over aan de lichaamssappen verantwoordelijk voor ons humeur zo redeneerden de antieken reeds enkele obscuranten draaiden de rollen om: de Geest creëert de materie luchten tranen immers niet op of wat te denken van de slappe lach de Romantici verheerlijkten de emotie laten we het houden op de magie van zowel het gevoel als de rede het orakel van Delphi, de Pythia, die dampen van laurier opsnoof zou eerder oleander gebruikt hebben volgens de moderne medische wetenschap zo ontaardt dit pseudo-gedicht dan ook in proza en ontstaat er weer een kloof die scheidt wat dan toch niet één was in het Oosten waar de zon eeuwig blijft rijzen verzetten ze zich tegen dit oneindig gesplits ze formuleren daar wel kernachtig maar hun ziel bevindt zich niet louter in de nucleus ooit zeiden ze dat alles vloeit, dan weer dat alles constant is, de ziel onsterfelijk en toch tussen de oren, soms zwevend boven het lichaam, als het even niet gelukt met dat lijf, gaat dit alles ook op voor walrussen en narwals? de ziel die verhuist van vlees naar vlees van manatee naar Arawak van Inuit naar kariboe vroeger keken ze naar de ingewanden van vogels om de toekomst te voorspellen zagen ze ook toen al plastic? of slechts de poëzie van waanideeën om controle te krijgen op het Oncontroleerbare Ook hier weer een keuze: geef je jezelf over of verzet je je tegen de draden die het lot voor jou weeft er is nog steeds geen antwoord op die vragen gevoelens zijn dan soms betrouwbaarder huilen naar de maan bij een onverteerbare verlieservaring tranen met tuiten én lachen van geluk bij de geboorte van een nieuw leven alchemisten en mystici hebben een bedenkelijke reputatie in deze postpostmoderne tijd waarin ChatGPT empathischer lijkt dan je therapeut of dokter laat staan je volksvertegenwoordiger eindigt het ooit, dit tijdperk van chronische innovatie, deze kameleon die compulsief verkleurt, deze permanent vervellende wurgslang ook dit schrijven stopt niet het blijft doorgaan tussen onze oren weliswaar anders voor jou dan voor mij of is er toch meer kwantumverstrengeling dan gedacht? een universum van mekaar verwijderd en toch verbonden zijn er dan toch morfische velden en goden en magie is het toch Bezieling, ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ - ΕΦΥΓΕ ΕΦΥΓΕ

Kameraad 60

30 1

een mannenstem

een mannenstem vanuit mijn slaapkamerraam gerommel en hoest al wakker weet ik de buurman en niet jij foto: Kseniia Zapiatkina

Lazy Midday

5 0

goden

wit zwart 2006 IK GeloofNietIn goden Niet de westerseNiet de oosterseNiet de noordelijkeNiet de zuidelijke IkTrachtIedereDagEenBeetjeIn myTe geloven Ik tracht iedere dag een beetje in mezelf te geloven. Even de hoofdletters weg en het leest vlotter.Even de hoofdletters weg en het leest vlotter.Ik tracht iedere dag een beetje in mezelf te geloven.Ik tracht iedere dag een beetje in mezelf te geloven.Ik tracht iedere dag een beetje in mezelf te geloven. Even de hoofdletters weg en het leest vlotter.Even de hoofdletters weg en het leest vlotter.Ik tracht iedere dag een beetje in mezelf te geloven.Ik tracht iedere dag een beetje in mezelf te geloven. MaarWie benIkOmTe ontkennen Wat duizendenStemmenhoren In de stemmen In DIENS naam Voor wie men het steeds doet. **********************************

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot

0 0

PIJN

HOME VERF ED "doen ze geen pijn al die woorden?"vroeg men"die woorden" grinnikte ik "nee, het zijn de gedachten" woorden zijn enkel een adem zuchteen kras op papiergedachtenerachterdoenpijnpijpipppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppipijpijndoenerachtergedachteneen kras op papierwoorden zijn als een uitgestoken tongzoOOOOOOOOOOOO kinderachtigzooooooooooo CoBrAcobracobrbrabrabrabrabrarararaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHAAHHAHAHHAAHHAHAH................................................."die..................................................gek,net een kind "................................................. men keek achter het bedompte BLINKEND glas,naar die havelozebedelaar in de BLINKEND bistromet voor hen een in BLINKEND porselijn geschonken, smakeloze koffie drab."het zal wel een armtierig dichter wezen"kraste de KRAAI *******************************************************

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot

4 0

Vincent

alsof Vincents geest op elke straathoek rondwaart - zonnebloemen

Margaretha Juta

2 0

Proces

Mijn tandarts vulde een verstandskies. Nu bezoek ik ook een paradontoloog. Toen ik roos had, wreef ik me over de schedel. Haarzakjes telden meerdere schachten. In de badkamer draaide ik de deurtjes van de spiegelkast, inspecteerde mijn kruin op kaalheid en trof mijn eerste grijze haartje aan. Met veertig hoorde ik mezelf de trap op hijgen. Ik heb sindsdien gezond gegeten en opnieuw gesport. Toch was mijn cholesterol te hoog (tabletje Totalip), na mijn scheiding bloeddruk ook (halfje Lisinopril). Mijn verzen worden met de jaren langer. Mijn dermatoloog bevroor een bobbeltje op mijn neusbrug, laat ouderdomsvlekken ongemoeid. Toen ik op een schooltrap struikelde, greep ik naar de balustrade mis. Langzaam genas de ontsteking; een nodule ontsiert mijn rechterpink. Twee jaar geleden schilderde ik het plafond. Op de ladder draaide ik mijn hoofd. In een donkere hoek ontwaarde ik een flits. Een chirurg verwijderde litteken in de gele vlek. Na jongste bloedprik ook bezoek aan uroloog? Waarde van voorstanderklier: tot vijf verhoogd. Ik nader, raar maar waar, mijn zeventigste verjaardag. Wat wacht me ongetwijfeld nog? Wat zal mijn laatste regel zijn? Wellicht van korte adem.

Robert de Roek

0 0

Zeemantra

Zee, wind en zand. Zand, wind en zee Gekabbel, geknabbel. Zand-etende zee. Wind, zand en water, Water, zand en wind. Geruis, gebruis, gesuis. Nimmer stil. Opstuivend zand, neergelegd zand. Opkomend water, Wegtrekkend water. Nimmer roerloos. Water, wind en golven. Kleine golven Groeiende golven Golvende golven Grommende golven Kolkende golven Bulderende golven Schuimbekkende golven. Gebroken golven. Parels strooiende zee. glijdt over het zand Tere zilveren strepen stranden op het strand. Zon, zee en wolken, Zee, wolken en zon Verblindend water. Zeespiegel - spiegelende zee Gerimpelde wolken in de zee. Blote voeten, water en zand. Zand ,water en huid. Water op mijn kuit, Voeten zinkend in slurpend zand Zuchtende zee opluchtende zee. Zee die nooit weggaat, zee die nooit verlaat.

Alma lavado

3 1

Lezer

Hier begrijp ik niets van. Sorry. Moeyaert stelt terecht: 'Verzen hoef je niet te snappen.' Ik wil wel ongeveer weten waarover gedichten gaan. Denk er misschien eens over na welke doelgroep je bereiken wilt. Je verzen gaan mijn pet te boven. Jammer, want ik vermoed dat 'Magie vervaagt in mist' zeer mooie poëzie is.

Robert de Roek

9 2

Vluchten kan niet meer

zo vrolijk zo vrolijk was ik nooit "Vluchten kan niet meer" hoorde ik iemand zingen. Toen dacht ik, we zijn toch allemaal op de vlucht.Sommigen vluchten naar Griekse eilanden om in het warmen heldere maar zeer vervuilde water van de Middellandse zee te gaan pootjebaden.In postzegel, trein, speelgoed, verzamelingen.Sommigen vluchten in zeer geleerde boeken.In een leven met veel geld.In een leven zonder geld.In veel katten en honden.In parkieten.Goudvissen.In de plicht.In groen.Zwart.Rood.Bruin.Geel.Wit.In een joint.Alcohol.L.S.P. Soms zegt er iemand. U Bent aan het vluchten.Dan denk ik. Zie uzelf lopen. p.s. L.S.P. betekend Leading Success People. ******************************************************

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot

3 0

Omwenteling

Hij voelt zich een randgevalverder aangewakkerd door deeersteklas waarschuwingenvan anderen Zij is een beleefdheidsgeval in wordinggedwongen in de luwte Evoluties vanellenlange mogelijkheden die opdrogen Weerstand fermenteert van binnenuit Een ontwikkeling die toeneemtdoorgedreven door lustgemotiveerd door dadenvanuit eigen wil

Vera Eef

0 0