Lezen

Hoop voor mij

Er zou nog hoop zijn voor mij Ik is een ander Dat stelde Arthur Rimbaud De mens laat zich niet definiëren tot zolang tot zolang hij leeft De mens is immers een voortdurende beginner En ik ik leef nog Nu nog Er zou nog hoop kunnen zijn Hoop voor mij Hoop of angst Angst voor het niets.

Yvo

0 0

Wie ben ik

Wie ben ik Ik is een ander Dat stelde Arthur Rimbaud Ik Ik was A Ik was B en C Ik was ABC Ik ben D en wellicht word ik E Ik ABC DE.

Yvo

3 0

Een monade met vensters

De mens zo stelt Levinas is een monade met vensters Op zichzelf staand en in relatie met de ander De geprivilegieerde mens woont, werkt en bezit is in goeden doen en kan het goede doen gastvrij zijn en geven solidair zijn verantwoordelijk zijn Gun de rijke dus een woonst of twee een mooie wagen of twee een dikke vakantie of twee en werk voor twee Gun de arme een sobere woning vast werk en een verzetje en rijkentaks, bonussen, aalmoezen zullen overbodig zijn De geprivilegieerde mens mag dan wel een monade met vensters zijn zijn vensters lijken mij toch niet doorzichtig te zijn.

Yvo

0 0

De queeste naar mezelf

We zijn onszelf in een blinde vlek Wij slijten ons leven maar we kennen onszelf niet Woorden van Heidegger De mens is onaf Hij heeft nog steeds gronden voor zich Hij is ondoorgrondelijk Wij weten dit en toch Bij wijlen bij wijlen hoor ik de oude lokroep en voor even begin ik weer de queeste naar mezelf alsof uit noodzaak in de trant van José Saramago Ik moet mezelf vinden wil ik mezelf verbeteren Maar als ik mezelf niet verbeter zal ik mezelf nooit vinden Versaag echter niet Nee versaag niet.

Yvo

0 0

Peloton #novembervers2025

Donderend asfaltonthaalt het ijzer kluwen,baant de laan open.De beesten zoeken schuttingen een verfrissende pint. #novembervers2025

Eden Oscar

1 0

Ademschrift #novembervers

Ik lees de wereld met mijn neus,ruil letters voor lucht —een zucht wordt een zin. Jij denkt,en meteen ruikt de kamer anders:een vleugje linnen,een snufje wachten. Nabijheid smaakt naar aarde,naar richting die zichzelf vindt. Ik adem,jij weet —en samen spellen we de stilte,alsof geur een alfabet draagtdat alleen wij verstaan. Mephis (aka) Evelyn Mérida

Mephis

6 1

Rode esdoorn

de rode esdoorn schietend met zijn camera - een blad laat los

Margaretha Juta

4 0

Godsgeest - #novembervers2025

Hoe kon ik me zelf zo laten inpakken Het is niet al goud wat blinkt Terwijl brommertjes geparkeerd staan te wachten op hun chauffeurs glijden limo’s op de achtergrond door de druk bevolkte straat Ik blijf stoïcijns en staar met een monkellach naar de wandelaars die mij ontdoen van de knoop in mijn gewaad Naakt en glad schijn ik een gouden kalf Wie mij eert valt niks te vrezen Armoede noch overvolle autostrades

Geert Herregodts

5 0

#Novembervers2025 - Verlangzamen

Verlangzamen Zo zag ik op een keer de ochtend vol vuur en goesting dat momentde zon nog even aan ‘t gapen de dromenvanger bijna slapen Wisseling van nacht naar dag de november-kleurenpracht het besef van verlangzamen dát ritme en ik tezamen

Anemos

8 1

Ontwarring #novembervers2025

Waarstarttoestaan?Aanvaarden?Ben je vergetende draden te ontrafelenomdat je eindelijk kalmte weet te beschutten? #novembervers2025

Eden Oscar

3 0

Biologische afwezigheid

Het is angstaanjagend hoeveel verwachtingen ge kunt hebben van een vreemdeWant dat is wat ge zijt — een vreemdeGij hebt mijn ogen of ik heb de uwenMaar uw verhalen ken ik nietWat als ze mij teleurstellen Wat als gij mij teleursteltZoals ge altijd gedaan hebt, nooit bestaan hebtEen kinderleven zonder uGeen hand om vast te houden, geen knuffel om te troostenEnkel uw afwezigheid die steeds luider weerklonkTot het stil was Want ik heb mezelf leren beschermenVan mensen, zoals uLaffe harten die niet proberen het leven te erenVan zij die ze zelf op de wereld gezet hebbenIk had u nodig Gij waard mijn eerste gebroken hart Een gebroken hart zo zwaar dat ik ervan ben gaan krom lopenEen gewicht dat ik niet hoorde te dragen wanneer mijn handen nog te klein waren Om het zelfs vast te houdenNu ben ik ouder en ik denk wijzer te zijn Mijn handen zijn rond de pijn gegroeid en mijn hart voelt minder zwaarOmdat het is leegEen leegte die gij hebt achtergelatenSamen met anderen die mijn borstkas hebben uitgeholdMij hebben verlatenEn u in uw voetstappen gevolgd zijnIk dacht dat dat mijn recht was Nu staat ge plots aan mijn deur en vraagt ge voor nog een kansIets waarop ik jaren heb gewacht, nooit had verwachtEen telefoonnummer in mijn gsm die ik nog niet heb opgeslagenHoop begint weer te groeien En verwachtingen bespringen me van alle kantenWaarvan de angst me beschermd in zijn armenEn ik niet zeker weet of ik u kan vergeven Ik weet dat het zwaar moet zijn geweest om de gene te zijn die gingMaar het was ondragelijk de gene te zijn die bleef

Lumenara

0 0

Onder de huid #novembervers

Een echo beweegt diep in mijnog vóór ik het voel—een trilling door mijn binnenste,een fluistering zonder woorden. Geen gedachte, maar verschuiving:lucht die anders stroomt,licht dat zacht verzinkt;mijn huid ademt mee. Het keert terugals warmte op een net verlaten stoel—delicaat, genoegom me te laten ademen. Het trekt door me heen,een half bewoond huiswaar deuren opengaan die ik vergeten dacht.Zachtjes—heel zachtjes—vindt het plek in mijn borsten vouwt zich in mijn adem. Dan weet ik:onder mijn huidblijft iets wakker—en wij ademen samen. Mephis (aka) Evelyn Mérida

Mephis

5 1

Zonsondergang - #novembervers2025

De zon ontsteekt het laatste vuur van de dag Met vlammende vlagen hitte woekert ze en kleeft ze aan de lucht Zware wolken hangen als een sloophamer met geeuwhonger boven de donkerste velden De zwarte bodem houdt zich kranig legt de oranjezon het zwijgen op Hij weerkaatst zijn dagdromen vooraleer de nacht hem verzwelgt De elektriciteitspaal leidt haar energie naar een volgende nacht

Geert Herregodts

3 0

Rauwbrief #novembervers2025 15/11

goed dat ik je niet vroeger kende dat er intussen nog zijn om wie ik geven kandie me niet laten zinken, hoe zwaar ik ook ben die me blijven zoeken, naar waar ik ook ren die me blijven roepen, hoe ver ook mijn stem goed dat ik je niet vroeger kende dat ik intussen weet dat hoe rauw ook de val er boeien zijn die ik grijpen kan en hoe hard ik ook naar beneden knal er sterke armen wachten als ik uit de jouwe val goed dat ik je niet vroeger kende en dus zou moeten weten maar ook nu nog amper geloven kan dat ik zo breken en toch weer dansen zal dat ik zo treuren en toch weer lachen zal dat ik jou zo missen en toch vergeten zal het ga je goed X.

nikki_petit

4 0

Herfstschoonmaak

en nog komt er blad aanwaaien in ons parkje - grote schoonmaakdag

Margaretha Juta

2 0

Plooien - #novembervers2025 (14)

En ookal behoor ik tot de generatie die nooit strijkt Toch geniet ik van de schoonheid van dit moment Waarop alles in zijn plooien valt.

annakdotes

6 1

Moging

dat ontmoeten mogen is en deze hier en nu moest want anders niets geen ruimte, ik een vacuüm binnentrekken, imploderen in zichzelf opruimend veeg samen tot een leegte wat als we samen vegen?

tytgadt

6 0

#novembervers2025 14Nov2025 - Een overvloed aan leegte

Een overvloed aan leegte sijpelt uit het donkere hart. Bruut geweld wordt voor liefde verward. De zon klimt alsmaar hoger, tot ver voorbij de horizon. In schril contrast met woest gebrom. Licht en donker, zwart en wit. Je bent niet de rijkdom die je bezit. Laat de leegte stromen, vul ze met gemis. Pas dan kan je beseffen, wat echte liefde is. 🌞Daisy Gijbels☀

D@isyG

4 1

#novembervers2025 13Nov2025 - Herfstig landschap

Ik ben een herfstig landschap aan een waterpartij bij laaghangende zon en ik kom met een waaier van warme kleuren en een palet van aardse geuren. Ik breng diepgang maar niet voor iedereen. Als jij me zien wil en voor me openstaat, dan geef ik je de wereld en toon ik je de zon. Ik ben een aangename warmte en waar het ooit begon. Ik ben ritselende blaadjes op een glibberig ponton. Maar als jij niet kijken wil, dan zie je een hoop vieze modder en blijf ik treurig, nat en kil. 🍂Daisy Gijbels🌊

D@isyG

0 0

#novembervers2025 12Nov2025 - V/Bolle buiken

Aan mannen met een buik wordt hoogstens plezier verweten.Goede dingen verdienen een afdakvan wijn of bier en lekker eten.Vrouwen met een buikzijn ongetwijfeld zwanger en als ze dat niet zijn,dan staart men nog wat langer. Want het is maar zo normaalom die vraag te stellenal zijn er heel wat andere antwoorden die je zou kunnen voorspellen. Niet elke buik vervult een kinderwens,niet elke vrouw wil een moederrol,maar van die veronderstellingen,heb ik mijn buik wel vol. 🤰Daisy Gijbels 👎

D@isyG

6 2