Tom Dinneweth

Gebruikersnaam Tom Dinneweth

Teksten

Hard zand

nat zand wordt harder, zegt ze.met haar enkels in zee geboordversteent ze langzaam, zwemt zichzelf een pantser   daar in de golven is ze eensteen, een breker, een teoverwinnen weerstand -een boei voor verloren matrozen   maar het schiften van het strandvergeet steeds de herinnering   dus straks, als ze weer huiswaarts gaat, blijft het loszand van de tijd evenzeertussen haar tenen hangen    

Tom Dinneweth
15 0

De zachte weg

hij leert je vallen en zegt -dit is de zachte weg: wie kwetsbaaris voelt minder pijn.   dan gooit hij je bars op je rug, zinkt zijn schouders opje borst en wacht tot zijngewicht je weerloos maakt   'hier word je sterker van',fluistert hij in je immobiele oor,tot je de omknelling verlaatzweterig en rauwheeft hij zijn val gebrokenop het lichaam van een vrouw    

Tom Dinneweth
0 1

Vergeten

vanavond ga ik vergeten. ik heb verder niets geplanddan het zitten op een stoel voor een muur ontdaan van kleuren   ik ga vergeten welke geuren bleven hangen in de ruimtewaar de meubels vroeger stonden of wat jij zei die keer waar ik zo om moest lachen   ik ga vergeten wat het was dat wiskunde deed beven -ons even leerde zweven of wie toen mijn vrienden waren rond een uur of drie   ik neem mijn tijd om te vergetenhoe je stem ook alweer klonkhoe groot je was, hoe vrolijk wanneer dronkende stiltes in de tuin op het einde van de zomerhoe oud je toen plots waszonder het te weten   het is mijn plicht om te vergetenwant hoezeer het mij verscheurtmoet ik bewust vergetenvoor het vanzelf gebeurt

Tom Dinneweth
0 0

Opleiding

Publicaties

Prijzen