Veenmos
Een huis uit hout aan het water, het dak droogt hier in stilte de tijd, als een wit laken wappert hij over de vensterbank heen. Aan het raam danst een mug voor de vorst haar komt halen, aan de overkant van het meer verbleekt de lucht. Onder torenhoge dennen leven tussen zwerfstenen verhalen, staan offers geschreven op hun gezicht onder het veenmos bestaat geen zielenrust.