Eddy Maes

Gebruikersnaam Eddy Maes

Teksten

Fluistering

is het waar dat er een suikerspin in de lucht hangt dat een vrouw haar losliet aan een rafelend draadje terwijl ze cirkels draaide zoals pony’s op de kermis   de adem van verlangen, van verleiden de grijparm die in plastic dromen tast spiegeldoolhof met glanzende lichamen onderduiken in de rups   is het waar dat de suikerspin bevroren tranen draagt van de vrouw die achterbleef op het plein op zoek naar een knuffel   de geur van samen wafels juichen voor de floche straten vol bekende voetstappen het paard dat uit de draaimolen stapt   is het waar dat de suikerspin oplost  zachtjes in het ijlblauwe

Eddy Maes
6 1

Kijken

Kijken   Ik zie de bloemen als de vaas leeg is, loop verloren in de tuin, struikel over een molshoop.   Je hebt een verrekijker in je ogen, zei de dokter. Kan je die wegnemen? En verwijder je dan ook alle beelden die voor onrust zorgen?   Onrust mag je niet opsluiten, moet je berijden als een paard.   Een vrouw nam mijn verrekijker en richtte die op een nest Turkse tortels. Ik bleef kijken tot de jongen het nest uitvlogen.   De vrouw richt nu en dan mijn verrekijker op dichtbij.

Eddy Maes
3 0

Vliegenzwam en zilverberk

hij verleidt haar met suikerfluister verdoken strelen haar trilvingers zijn wortels gaan diep in haar weefsel   hij zuigt met haar lippen naar het diepe water vol mineralen zij legt de lijnen voor de rek van het bos   hij wacht als een vroedvrouw, geduldig zij danst op de nipper van de dag in een cirkel van rode doppen   draagt haar eigen moeder  vrucht van een innige bemanteling tot een korte tijd het eindig maakt   duikt ondergronds als kapitaal het zilver uit de berk pompt de intense verstrengeling verbreekt   snuffelt dan naar wortelhoning  dwaalt, krioelt, vervlecht samendragers verschijnt en verdwijnt  altijd maar

Eddy Maes
10 0