Maximilian Schäfer

Gebruikersnaam Maximilian Schäfer

Teksten

Schaeckmadt

Als een meester schoof de koningin in bogende schreden Er was geen loper sterk genoeg De pionnen vloerde ze De rochade werd gemeden   De ridders steigerden in onbegrip Torens verkruimelden tot puimstenen kiezels van een toekomstig verleden   De koning stond daar eenzaam  Zonder excuses, zonder vrienden Aan het einde van zijn marmeren gang die geen glazen plafond meer kende Het kenmerk, zo dacht hij,  van zijn laatste uur   Maar de koningin draafde achteloos de koning voorbij Hem matten was nooit haar doel geweest Haar paarden en bisschoppen liet ze achter, De gevallen stukken van de koning wogen zwaar op haar geest Ze wou immers niet laten zien dat ze met koningengeweld had leren praten Enkel dat ze bereid was, koste wat het kost Ooit zijn ziekelijk spelbord achter zich te laten. 

Maximilian Schäfer
10 2

Reuzen op de Belgiëlei

Reuzen op de Belgiëlei   Eens in de ochtendschemering Ergens in deze jassen en vesten gestoffeerd Zit het niemand van een iemand dat ergens vrede mee probeert te nemen In zijn hand een spreekbuis vol geprojecteerde verwachtingen Verwachtingen om prijzen aan te mogen geven Mee door we wereld rijzen, dan wegen Welke wanneer nog relevant zijn mogen   Dan, zonder ruis of mededogen Verdwijnt de schijn uit onze ogen Verkocht aan een ander, die beter sluit wat we niet willen openen Een doos met Pandora op geschreven Een flauwe vers, ik weet het, het is om het even   Mythos of morgenzon, het is mij gelijk Zolang ze mij gelijk geeft Zoniet, trek ik het mij niet aan  Verloochen ik de dagen Vier ik mijn schijndood met de maan  Het vreet me aan het hart Het voedt me niets dan smart Maar de wereld, ze ziet mij niet meer staan

Maximilian Schäfer
2 0