erosie
nu zit ik hier weer.
en ik denk terugglimlachend, alsof ik een nasmaak terug herkenzwijgend, om alles op te nemenen mankend.
krijg je nog die brieven?lees je nog Heidegger en Sartre en Husserlde inkt die uitliep over de pagina’s
je bestaat enkel nog in die onleesbaar gehuilde paragrafen, vergeeld nota beneen in je elegantie, die klaarblijkelijk nog ergens in de grashalmen verstopt zit
die tendens had je wel. men nam de mooie dingen van je mee.misschien hebben de mieren je horloge nog,of de regendruppels een lok haar.
en molecuul per molecuul eb ik wegwaarschijnlijk kom ik niet terug bij je terecht,ook al zou dat mooi meegenomen zijn.