nu zit ik hier weer.
en ik denk terug
glimlachend, alsof ik een nasmaak terug herken
zwijgend, om alles op te nemen
en mankend.
krijg je nog die brieven?
lees je nog Heidegger en Sartre en Husserl
de inkt die uitliep over de pagina’s
je bestaat enkel nog in die onleesbaar gehuilde paragrafen, vergeeld nota bene
en in je elegantie, die klaarblijkelijk nog ergens in de grashalmen verstopt zit
die tendens had je wel. men nam de mooie dingen van je mee.
misschien hebben de mieren je horloge nog,
of de regendruppels een lok haar.
en molecuul per molecuul eb ik weg
waarschijnlijk kom ik niet terug bij je terecht,
ook al zou dat mooi meegenomen zijn.