Sfeervol
Het café zit stampvol, de scheurkalender met gaten van sigarettenpeuken hangt op vier september. De rookpluimen zetten de kroeg in een mistig decor. Iedereen kent iedereen. De houten vloer van het café zit vol vlekken van koffie, bier en sterke drank. Alle asbakken op de tafels liggen vol peuken, sommigen smeulend. Kerels met diepe rimpels in hun gezichten zitten op de stoelen aan tafel, het zweet staat op hun voorhoofd. De glazen bier met schuim staan voor hun neus. Op de tafels liggen alleen maar bierviltjes die zijn overgoten met sterke drank. Aan één tafel in de hoek staan nog wat kopjes met koffie van de vroege middag. De man van middelbare leeftijd steekt een sigaret op, de oude man op leeftijd rookt een pijp. Vier mannen hangen aan de bar en spelen met de serveerster die angstaanjagend mooi voor de dag komt met haar iets te korte rok.
Jason zijn oog valt op de heren met hoge zwarte hoeden.
Ze zitten in een hoekje van het café en sluiten een deal. Twee stoere mannen bekvechten met elkaar als het kaartspel uitloopt op een gevecht. De eigenaar probeert de heren tot bedaren te brengen. Een serveerster in een prachtige blauwe wijde rok steelt de show, haar schort zit wel vol met vlekken. Haar schoenen blinken uit met grote gaten waar de tenen met nagellak zijn versiert in de kleur rood, net als haar lippen. Glazen bier worden gebracht door de andere serveerster terloops krijgt ze een klap op haar derrière. De flessen wishkey, gin en cognac zijn nog redelijk gevuld en staan achter de bar. Veel schone bierglazen staan naast de barkeeper die het geld telt uit de kassalade. De lade puilt uit van de bankbiljetten, niemand heeft er oog voor alleen de kastelein. Een stoere gozer slokt bewegingsloos een glas cognac naar binnen of het een glas water is. De muntstukken op de tafel zijn overgoten met bier, een gast steekt nog een peuk op met een lucifer. Het doosje lucifers ligt naast een glas bier net als zijn pakje shag. De bezoeker met lange haren en een baard van drie weken ligt slaapdronken met zijn hoofd op de tafel, een sigaret smeult. In de andere hoek van de stamkroeg hebben twee dronken bezoekers een handgemeen en wankelen op hun benen, van een gevecht is geen sprake. Aan de muur hangt het portret van de vorige eigenaar van het stamcafé. De poster van de band die vanavond optreedt hangt scheef aan de muur. Op de vloer wordt er gedanst en de lampen geven een schemerig licht.
Jason haalt zijn mobiel uit zijn zak en maakt stiekem een foto van de stamkroeg waar het alleen maar gezellig is.
Het bandje bestaat uit een viertal met een zangeres met grote blonde lokken, ze zingt het hoogste lied. De man met de accordeon zit op een veilige plek en speelt de pannen van het dak. Het andere bandlid zit verscholen achter zijn contrabas en vraagt om aandacht en speelt wat met zijn strijkstok. De man achter de piano speelt vol overgave het deuntje en heeft duidelijk gevoel van ritme. Het vierde bandlid met de gitaar neemt een slok van zijn glas bier. Voor het raam staan tafels en stoelen die mooi oplichten door de ondergaande zon. De deur van de kroeg staat open en vier kwajongens komen op het geluid af en kijken vol verbazing door de deur naar binnen. Het hondje in de hoek bij de bar drinkt wat water uit zijn drinkbak en kwispelt met zijn staart. Vanuit de ramen van het café is een prachtige zonsondergang te zien die zich verschuilt achter de eeuwenoude eik.
Jason loopt na vijf minuten door naar het volgende schilderij.
